3.3 Difference between Press and Films- Why Pre-Censorship valid for Films not for the press.

 Introduction
 

Article 19 (1) (a) of the Constitution guarantees freedom of speech and expression which brings in to its contours the freedom of the press. Films as a medium of expression also are put in the same footing and accordingly granted the equal status. Both the press and films are considered as strong mediums of communication. Both the mediumscater to the needs of a vast number of people. Thus the films and the press enjoy the same status and right so far as constitutional freedom relating to expression of ideas and spreading the messages are concerned. But when a comparison comes the press enjoys a bit more freedom because the films are subject to censorship as per the provision of existing law. Press is immune from such censorship.

Immediately after independence attempts were made to curb the media freedom but with interference by the judiciary such attempts werenegated. The films are treated differently from the press so far as pre-censorship or censorship is concerned. It is natural that a difference of opinion should be there regarding the question why censorship of film sand not the press. The apex Court has tried to find out an answer to this through various judgments.

 

 Films which form a very basic part of the art and literature also sawdramatic developments. In the meantime Indian cinema has completedhundred years of its existence and going strong in spreading the message of rich cultural, social, economic and political heritage of this great country. Film is a medium which touches the minds of the millions of people by spreading its base both in rural and urban areas.

 

 

 Contribution of Indian cinema in the growth and development of Indian society is outstanding and unparallel. It is an established fact that the Constitution of India guarantees a bunch of rights to the citizens. These rights also include certain fundamental freedoms. So far as films are concerned, any individual is at liberty to make a film and exhibit itanywhere in India. But like other freedoms, this freedom is also notabsolute. It is also subject to certain restrictions as mentioned in our Constitution.

 

 We also have a specific law to see that the film Adheres to the norms prescribed by it before it gets approval for public viewing.

-----------------------------------------------------

Volume No.04, Issue No. 01, January 2015, Dr. Sukanta K. Nanda,

 Reader, Madhusudan LawCollege, Utkal University, Cuttack, Odisha, (India) www.ijstm.com

http://theatreworld.in/wp-content/uploads/2017/01/Film_censorship.pdf 

 

 

Films (movies)

 

Films are considered a major mass medium because of their mass appeal and influence on society. “Film” is a term that encompasses motion pictures as individual projects, as well as the field in general. The original of the name “film” comes from the fact that photographic film (also called film stock) was historically the primary medium for recording and displaying motion pictures. Many other terms exist-motion pictures or just pictures, the silver screen, big screen, the cinemaand commonly movies. The word “cinema", short for  cinematography, is often used to refer to the industry of films and film making or to the artof film making itself. The contemporary definition of cinema is the art ofsimulating experiences to communicate ideas, stories, perceptions, feelings, beauty or atmosphere by the means of recorded or programmedmoving images along with other sensory stimulations.

 

Press

 

In common parlance, by ‘press’, we mean ‘printing press’. But in medialaw, ‘press’ means ‘print media’ – newspaper, journals, magazines, books, periodicals, pamphlets or any other printed material likehandbills, documents, etc. Even news agencies, press syndicates, and feature agencies from part of the umbrella term ‘press’.A ‘newspaper’ means “any printed periodical work containing public news or comment of public news”. It gives not only facts, but also interpretation of facts and statements of opinion through editorial, news analysis.

  -----------------------------------------------------

Constitution of India, Article 19(2)

The Cinematograph Act, 1952

Severny, Andrei (2013-09-05). "The Movie Theater of the Future Will Be In Your Mind". Tribeca film Retrieved September 5, 2013.

-----------------------------------------------------

 

Difference between Films and Press Censorship

 

Press

 

The Indian Press currently enjoys extensive freedom. The Freedom of speech mandated by the constitution guarantees and safeguards the freedom of press. However, the freedom of press was not always asrobust as today. In 1975, the Indira Gandhi government imposed censorship of press during The Emergency. It was removed at the end of emergency rule in March 1977.

 

 On 26 June 1975, the day after thee mergency was imposed, the Bombay edition of   The Times of India in its obituary column carried an entry that read, "D.E.M O'Cracy beloved husband of T.Ruth, father of L.I.Bertie, brother of Faith, Hope and Justica expired on 26 June". In 1988 ‘defamation bill’ introduced by Rajiv Gandhi but it was later withdrawn due to strong opposition toit.

 

 On 2 October 2016 (see: 2016 Kashmir unrest) the Srinagar-based Kashmiri newspaper,  Kashmir Reader was asked to stop production by the Jammu and Kashmir government. The ban order, issued by the Deputy Commissioner of Srinagar Farooq Ahmad Lone cited that the reason for this was that the newspaper contains “material and content which tends to incite acts of violence and disturb public peace and tranquility” The ban came after weeks of unrest in the Kashmir valley, following the killing of the militant Burhan Wani. Journalists have decried this as a clampdown on freedom of expression and democracy in Kashmir, as a part of the massive media censorship of the unrest

 

Openly in theatres with legally authorised licences". He resigned with in a year after taking charge of the censor board after facing wide spread criticism of his moves.

 

In 2003, the Indian Censor Board banned the film Gulabi Aaina (The Pink Mirror), a film on Indian trans sexuals produced and directed by Sridhar Rangayan. The censor board cited that the film was "vulgarand offensive". The film maker appealed twice again unsuccessfully. The film still remains banned in India, but has screened at numerous festival sall over the world and won awards. The critics have applauded it for its "sensitive and touching portrayal of marginalised community".

 

 In 2004, the documentary Final Solution, which looks at religious rioting between Hindusand Muslims, was banned.  The film follows 2002 clashes in the western state of Gujarat, which left more than 1,000 people dead. The censor board justified the ban, saying it was "highly provocative and may trigger off unrest and communal violence". The ban was lifted in October 2004 after a sustained campaign.

 

 In 2006, seven states (Nagaland, Punjab, Goa, Tamil Nadu, and Andhra Pradesh) have banned the release or exhibition of the Hollywood movie “The Da Vinci Code” (and also the book), although the CBFC cleared the film for adult viewing throughout India. However, the respective high courts lifted the ban and the movie was shown in the two states.

 The CBFC demanded five cuts from the 2011 American film The Girlwith the Dragon Tattoo because of some scenes containing rapeand nudity. The producers and the director David Fincherfinally decidednot to release the film in India.

 -----------------------------------------------------

The Emergency, Censorship, and the Press in India, 1975-77 , 

Soli J. Sorabjee, Central NewsAgency, 1977. Retrieved 24 October 2013.

 

Austin, Granville (1999). Working a democratic constitution: the Indian experience. Oxford University Press. p. 295. ISBN 0-19-564888-9. 

 

A.S. Panneerselvan (17 February 2014). "Process as punishment". The Hindu. Retrieved 18 February 2014.

 

"Valley journalists protest against ban on Kashmir Reader". 2016-10-04. Retrieved 2016-10-05.

 -----------------------------------------------------

 

In 2013, Kamal Haasan's Vishwaroopam was banned from the screening for a period of two weeks in Tamil Nadu. In 2015, the CBFC demanded four cuts (three visual and one audio) from the art-house Malayalam feature film Chaayam Poosiya Veedu (The Painted House) directed by brothers Santosh Babusenanand, Satish Babusenan because the film contained scenes where the female lead was shown in the nude. The directors refused to make any changes what soever to the film and hence the film was denieda certificate.

 

 In 2016, the film Udta Punjab, produced by Anurag Kashyapand EktaKapooramong others, ran into trouble with the CBFC, resulting in Avery public re-examination of the ethics of film censorship in India. Thefilm, which depicted a structural drug problem in the state of Punjab, used a lot of expletives and showed scenes of drug use. The CBFC, on 9June 2016, released a list of 94 cuts and 13 pointers, including thedeletion of names of cities in Punjab. On 13 June, the film was cleared by the Bombay High Courtwith one cut and disclaimers. The court ruledthat, contrary to the claims of the CBFC, the film was not out to"malign” the state of Punjab and that it wants to save people".

 

 Thereafter, the film was faced with further controversy when a print of itwas leaked onlineon a torrent site. The quality of the copy, along withthe fact that there was supposedly a watermark that said "censor" on topof the screen, raised suspicions that the CBFC itself had leaked the copyto spite the filmmakers. It also contained the only scene that had beencut according to the High Court order. While the CBFC claimedinnocence, the lingering suspicions resulted in a tense release, with thefilmmakers and countless freedom of expression advocates taking tosocial media to appeal to the public to watch the film in theatres, as aconscious challenge against excessive censorship on art in India.

 

 -----------------------------------------------------

"Film denied certificate for depicting nudity"(Kochi). The Times of India. Times News Network. 25 August 2015. Retrieved 25 August 2015.

 

"Udta Punjab not made to malign state: Bombay HC". 2016-06-10. Retrieved 2016-10-05

 

"'Udta Punjab' leak: CBFC claims innocence as all fingers point at them | Latest News &Updates at Daily News & Analysis". 2016-06-16. Retrieved 2016-10-05

 -----------------------------------------------------

 

Pre-censorship is valid for films and not for press

 

After discussing in detail about the censorship of films, one question automatically comes to our mind, i.e. why censorship of films, not the press? This question was dominating the Indian scenario for quite a long period. To find a clear cut answer we have to take in to consideration several other factors and aspects along with some of the important decisions of the Supreme Court.

 

 The freedom of speech and expression guaranteed under our Constitution most probably draws its inspiration from the First Amendment of the American Constitution. The First Amendment which deals with freedom of the press is as follows:

 

“Congress shall make no law respecting an established religion, or prohibiting the free exercise there of, or abridging the freedom of speech, or of the Press; or the right of the people peaceably to assemble and to petition the Government for a redress of grievances.”The American Supreme Court in Associated Press v. U.S., referring to the First Amendment observed that: “it is the purpose of the First Amendment to preserve an uninhibited market place of ideas in which truth will ultimately prevail, rather than to countenance monopolisatation of that market whether it be by the Government itself or a private licensee.”

If we analyse the American First Amendment it is clear that in the first place it advocates for the freedom of the press, and secondly norestrictions are imposed on the freedom of the press. But on the other hand Article 19 (1) (a) of the Indian Constitution guarantees to all the citizens the right to “freedom of speech and expression” and this freedom includes the right to express one’s own views and opinionns atany issue through any medium he likes. This right also includes thefreedom of the press or the freedom of the communication and the right to propagate or publish opinion. But unlike American Constitution, this freedom is not absolute, and is subject to restrictions imposed by Article19 (2) of the Constitution.

 

In India, Article 19 (2) of the constitution makes no distinction between times of war and peace. It authorizes the state to impose reasonable restrictions for preserving the interest specified therein. The serestrictions should be reasonable. In virendra v. state of Punjab, it has been observed that pre-censorship even times of peace are warranted in In India, Article 19 (2) of the constitution makes no distinction between times of war and peace. It authorizes the state to impose reasonable restrictions for preserving the interest specified there in. These restrictions should be reasonable. In virendra v. state of Punjab, it has been observed that pre-censorship even times of peace are warranted in certain circumstances under Art. 19(2). Our Supreme Court through various judgments also upheld the dignity of the press and freedom it enjoys by nullifying the attempts to put a curb on it In all the above mentioned cases the Supreme Court has maintained that the freedom of the press cannot be taken away and it would not belegitimate to subject the press to the laws which take away or abridge thefreedom of speech and expression. In the words of Justice Mudholkar who gave his opinion in Sakal Papers (P) Ltd. v. Union of India as:“

 

….the Courts must be ever vigilant in guarding perhaps the most precious of all the freedoms guaranteed by our Constitution. The reason for this is obvious. The freedom of speech and expression of opinion is of paramount importance under a democratic Constitution which envisages changes in the composition of Legislatures and Governments and must be preserved.” So far as censorship of films are considered, censorship is required because of its mass appeal, the way the presentation and above all, the impact it leaves in the minds of the persons both young and adult. Expression of one’s own idea, through the medium he likes is permissible under Article 19 (1) (a) of our Constitution. The medium isvast. But using the films as a medium of expression should be treated differently because this medium is not the same as reading a book orreading a newspaper or magazine. So in the larger interest of the community and the country restrictions as envisaged in Article 19(2) can be imposed. The framers of our Constitution deemed it essential to permit such reasonable restriction as they intended to strike a proper balance between the liberty guaranteed and the social interest’s specified in Article 19 (2).

 

 -----------------------------------------------------

Sakal Papers (P) Ltd. v. Union of India, A.I.R. 1962 S.C. 305, at pp. 314-15

Santokh Singh v. Delhi Administration, (1973) 1 S.C.C. 659

https://thewire.in/125084/amol-palekar-film-censorship-supreme-court-petition/ 

3.3 பத்திரிக்கை மற்றும் திரைப்படங்களுக்கு இடையே உள்ள வேறுபாடு- ஏன் முன் தணிக்கை என்பது பத்திரிகைகளுக்கு அல்ல.

 

அறிமுகம்

 

அரசியலமைப்பின் பிரிவு 19 (1) (அ) பேச்சு சுதந்திரம் மற்றும் கருத்து சுதந்திரத்தை உறுதி செய்கிறது, இது பத்திரிகை சுதந்திரத்தை அதன் வரையறைகளுக்கு கொண்டு வருகிறது. வெளிப்பாட்டு ஊடகமாக திரைப்படங்களும் அதே நிலைப்பாட்டில் வைக்கப்பட்டு அதற்கேற்ப சம அந்தஸ்து வழங்கப்படுகின்றன. பத்திரிக்கை மற்றும் திரைப்படங்கள் இரண்டும் தகவல் தொடர்புக்கான வலுவான ஊடகங்களாகக் கருதப்படுகின்றன. இரண்டுமே பெருவாரியான மக்களின் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்கின்றன. எனவே திரைப்படங்களும் பத்திரிகைகளும் கருத்துகளை வெளிப்படுத்துதல் மற்றும் செய்திகளைப் பரப்புதல் தொடர்பான அரசியலமைப்புச் சுதந்திரத்தைப் பொறுத்த வரையில் அதே அந்தஸ்தையும் உரிமையையும் அனுபவிக்கின்றன. ஆனால் ஒரு ஒப்பீடு வரும்போது, ​​தற்போதுள்ள சட்டத்தின்படி திரைப்படங்கள் தணிக்கைக்கு உட்பட்டவை என்பதால், பத்திரிகைகள் கொஞ்சம் கூடுதலான சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கின்றன. அத்தகைய தணிக்கையில் இருந்து பத்திரிக்கை நோய் எதிர்ப்பு சக்தி கொண்டது.

 

சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு உடனடியாக ஊடக சுதந்திரத்தை கட்டுப்படுத்த முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன, ஆனால் நீதித்துறையின் தலையீட்டால் அத்தகைய முயற்சிகள் நிராகரிக்கப்பட்டன. தணிக்கைக்கு முந்தைய தணிக்கை அல்லது தணிக்கையைப் பொறுத்த வரை படங்கள் பத்திரிகைகளில் இருந்து வித்தியாசமாக நடத்தப்படுகின்றன. திரைப்பட மணல் தணிக்கை ஏன் பத்திரிகைகளுக்கு இல்லை என்ற கேள்வியில் கருத்து வேறுபாடு இருப்பது இயற்கையானது. இதற்கு உச்ச நீதிமன்றம் பல்வேறு தீர்ப்புகள் மூலம் விடை காண முயன்றது.

 

கலை மற்றும் இலக்கியத்தின் மிக அடிப்படையான பகுதியாக இருக்கும் திரைப்படங்கள் நாடக வளர்ச்சிகளையும் கண்டன. இதற்கிடையில், இந்திய சினிமா அதன் இருப்பு நூறு ஆண்டுகளை நிறைவு செய்து, இந்த பெரிய நாட்டின் வளமான கலாச்சார, சமூக, பொருளாதார மற்றும் அரசியல் பாரம்பரியத்தின் செய்தியை பரப்புவதில் வலுவாக உள்ளது. திரைப்படம் என்பது கிராமம் மற்றும் நகர்ப்புறங்களில் அதன் அடித்தளத்தை பரப்புவதன் மூலம் மில்லியன் கணக்கான மக்களின் மனதைத் தொடும் ஒரு ஊடகம்.

 

 இந்திய சமூகத்தின் வளர்ச்சி மற்றும் வளர்ச்சியில் இந்திய சினிமாவின் பங்களிப்பு சிறப்பானது மற்றும் இணையற்றது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் குடிமக்களுக்கு பல உரிமைகளை உத்தரவாதப்படுத்துகிறது என்பது நிறுவப்பட்ட உண்மை. இந்த உரிமைகளில் சில அடிப்படை சுதந்திரங்களும் அடங்கும். திரைப்படங்களைப் பொறுத்த வரையில், எந்தவொரு தனிநபரும் இந்தியாவில் எங்கு வேண்டுமானாலும் திரைப்படம் எடுக்கவும் அதைக் காட்சிப்படுத்தவும் சுதந்திரம் உண்டு. ஆனால் மற்ற சுதந்திரங்களைப் போலவே, இந்த சுதந்திரமும் முழுமையானது அல்ல. நமது அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளபடி சில கட்டுப்பாடுகளுக்கும் உட்பட்டது.

 

திரைப்படம் பொது பார்வைக்கு அனுமதி பெறுவதற்கு முன்பு அது பரிந்துரைக்கப்பட்ட விதிமுறைகளுக்கு இணங்குகிறதா என்பதைப் பார்க்க எங்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட சட்டம் உள்ளது.

 

 திரைப்படங்கள் (திரைப்படங்கள்)

 

திரைப்படங்களின் வெகுஜன ஈர்ப்பு மற்றும் சமூகத்தின் மீதான தாக்கம் காரணமாக திரைப்படங்கள் ஒரு பெரிய வெகுஜன ஊடகமாக கருதப்படுகின்றன. "திரைப்படம்" என்பது இயக்கப் படங்களை தனிப்பட்ட திட்டங்களாகவும், பொதுவாக களமாகவும் உள்ளடக்கிய ஒரு சொல். "திரைப்படம்" என்ற பெயரின் அசல் புகைப்படத் திரைப்படம் (ஃபிலிம் ஸ்டாக் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) வரலாற்று ரீதியாக இயக்கப் படங்களைப் பதிவு செய்வதற்கும் காட்சிப்படுத்துவதற்கும் முதன்மையான ஊடகமாக இருந்து வந்தது. இன்னும் பல சொற்கள் உள்ளன - இயக்கப் படங்கள் அல்லது வெறும் படங்கள், வெள்ளித்திரை, பெரிய திரை, சினிமா மற்றும் பொதுவாக திரைப்படங்கள். ஒளிப்பதிவுக்கான சுருக்கமான “சினிமா” என்ற வார்த்தை பெரும்பாலும் திரைப்படங்கள் மற்றும் திரைப்படத் தயாரிப்புத் துறையைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்படுகிறதுசினிமாவின் தற்கால வரையறை என்பது மற்ற உணர்ச்சித் தூண்டுதல்களுடன் பதிவுசெய்யப்பட்ட அல்லது நிரல்படுத்தப்பட்ட நகரும் படங்கள் மூலம் கருத்துக்கள், கதைகள், உணர்வுகள், உணர்வுகள், அழகு அல்லது வளிமண்டலத்தைத் தொடர்புகொள்வதற்கான அனுபவங்களை உருவகப்படுத்தும் கலையாகும்.

 

 அச்சகம்

 

பொதுவான பேச்சு வார்த்தையில், 'பத்திரிகை' என்றால், 'அச்சு இயந்திரம்' என்று அர்த்தம். ஆனால் மீடியாலாவில், 'பிரஸ்' என்றால் 'அச்சு ஊடகம்' - செய்தித்தாள், பத்திரிகைகள், பத்திரிகைகள், புத்தகங்கள், பருவ இதழ்கள், துண்டுப்பிரசுரங்கள் அல்லது கைப்பேசிகள், ஆவணங்கள் போன்ற பிற அச்சிடப்பட்ட பொருட்கள்செய்தி நிறுவனங்கள், பத்திரிகை சிண்டிகேட்கள் மற்றும் அம்ச நிறுவனங்களும் கூட ‘பிரஸ்’ என்ற குடைச் சொல்லின் ஒரு பகுதியிலிருந்து வந்துள்ளன. ஒரு ‘செய்தித்தாள்’ என்றால் “பொதுச் செய்திகள் அல்லது பொதுச் செய்திகளின் கருத்தைக் கொண்ட ஏதேனும் அச்சிடப்பட்ட காலப் பணி”. இது உண்மைகளை மட்டுமல்ல, தலையங்கம், செய்தி பகுப்பாய்வு மூலம் உண்மைகள் மற்றும் கருத்து அறிக்கைகளின் விளக்கத்தையும் அளிக்கிறது.

 

 திரைப்படங்களுக்கும் பத்திரிகை தணிக்கைக்கும் உள்ள வேறுபாடு

 

அச்சகம்

 

 இந்தியப் பத்திரிகைகள் தற்போது பரந்த சுதந்திரத்தைப் பெற்றுள்ளன. அரசியலமைப்புச் சட்டத்தால் கட்டளையிடப்பட்ட பேச்சுச் சுதந்திரம் பத்திரிகை சுதந்திரத்திற்கு உத்தரவாதம் அளிக்கிறது மற்றும் பாதுகாக்கிறது. இருப்பினும், இன்று போல் பத்திரிகை சுதந்திரம் எப்போதும் வலுவாக இல்லை. 1975 இல், இந்திரா காந்தி அரசாங்கம் அவசரநிலையின் போது பத்திரிகை தணிக்கையை விதித்தது. மார்ச் 1977 இல் அவசரகால ஆட்சியின் முடிவில் அது நீக்கப்பட்டது.26 ஜூன் 1975 அன்று, உங்களுக்கு மெர்ஜென்சி விதிக்கப்பட்ட மறுநாள், தி டைம்ஸ் ஆஃப் இந்தியாவின் பம்பாய் பதிப்பில் அதன் இரங்கல் பத்தியில், "டி.இ.எம் ஓ'கிரேசி டி.ரூத்தின் அன்பான கணவர், எல்.ஐ.பெர்ட்டியின் தந்தை, அவரது சகோதரர். ஃபெயித், ஹோப் மற்றும் ஜஸ்டிகா ஜூன் 26 அன்று காலாவதியானது". 1988-ல் ராஜீவ் காந்தியால் ‘அவதூறு மசோதா’ கொண்டு வரப்பட்டது, ஆனால் கடும் எதிர்ப்பு காரணமாக அது பின்னர் வாபஸ் பெறப்பட்டது.

 

2 அக்டோபர் 2016 அன்று (பார்க்க: 2016 காஷ்மீர் அமைதியின்மை) ஸ்ரீநகரை தளமாகக் கொண்ட காஷ்மீரி செய்தித்தாள், காஷ்மீர் ரீடர் ஜம்மு காஷ்மீர் அரசாங்கத்தால் உற்பத்தியை நிறுத்துமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டது. ஸ்ரீநகர் துணை ஆணையர் ஃபரூக் அஹ்மத் லோன் பிறப்பித்த தடை உத்தரவில், "வன்முறையை தூண்டும் மற்றும் பொது அமைதி மற்றும் அமைதியை சீர்குலைக்கும் வகையிலான பொருள் மற்றும் உள்ளடக்கம் செய்தித்தாளில் உள்ளதே" இதற்குக் காரணம் என்று குறிப்பிட்டது. காஷ்மீரில்தீவிரவாதி புர்ஹான் வானி கொல்லப்பட்டதைத் தொடர்ந்து பள்ளத்தாக்கு.அமைதியின்மையின் பெரும் ஊடக தணிக்கையின் ஒரு பகுதியாக, காஷ்மீரில் கருத்துச் சுதந்திரம் மற்றும் ஜனநாயகத்தின் மீதான ஒரு தடையாக பத்திரிகையாளர்கள் இதை மறுத்துள்ளனர்.

 

சட்டப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட உரிமங்களுடன் திரையரங்குகளில் வெளிப்படையாக"தணிக்கைக் குழுவின் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்ட ஒரு வருடத்தில் அவர் தனது நடவடிக்கைகளுக்கு பரவலான விமர்சனங்களைச் சந்தித்த பின்னர் ராஜினாமா செய்தார்.

 

2003 ஆம் ஆண்டில், இந்திய தணிக்கை வாரியம் குலாபி ஐனா 

(தி பிங்க் மிரர்) திரைப்படத்தை தடை செய்தது, இது இந்திய திருநங்கைகள் பற்றிய திரைப்படம் ஸ்ரீதர் ரங்கயன் தயாரித்து இயக்கியது. தணிக்கை குழு படம் "கொச்சையான மற்றும் புண்படுத்தும்" என்று மேற்கோள் காட்டியது. திரைப்பட தயாரிப்பாளர் மீண்டும் இரண்டு முறை மேல்முறையீடு செய்தும் தோல்வியடைந்தது. இத்திரைப்படம் இன்னும் இந்தியாவில் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது, ஆனால் உலகெங்கிலும் உள்ள பல திருவிழாக்களில் திரையிடப்பட்டு விருதுகளை வென்றுள்ளது. "ஒதுக்கப்பட்ட சமூகத்தின் உணர்திறன் மற்றும் மனதைத் தொடும் சித்தரிப்புக்காக" விமர்சகர்கள் அதைப் பாராட்டியுள்ளனர்.

 

2004 ஆம் ஆண்டில், இந்துக்கள் மற்றும் முஸ்லிம்களுக்கு இடையிலான மதக் கலவரங்களைப் பார்க்கும் இறுதி தீர்வு ஆவணப்படம் தடை செய்யப்பட்டது. மேற்கு மாநிலமான குஜராத்தில் 2002ல் நடந்த மோதல்களில் 1,000க்கும் அதிகமானோர் கொல்லப்பட்டதைத் தொடர்ந்து இந்தப் படம் எடுக்கப்பட்டது. தணிக்கை வாரியம் தடையை நியாயப்படுத்தியது, இது "மிகவும் ஆத்திரமூட்டும் மற்றும் அமைதியின்மை மற்றும் வகுப்புவாத வன்முறையைத் தூண்டும்" என்று கூறியது. தொடர்ச்சியான பிரச்சாரத்திற்குப் பிறகு அக்டோபர் 2004 இல் தடை நீக்கப்பட்டது.

 

2006 ஆம் ஆண்டில், ஏழு மாநிலங்கள் (நாகாலாந்து, பஞ்சாப், கோவா, தமிழ்நாடு மற்றும் ஆந்திரப் பிரதேசம்) ஹாலிவுட் திரைப்படமான "தி டாவின்சி கோட்" (மேலும் புத்தகம்) வெளியிடவோ அல்லது கண்காட்சியையோ தடை செய்துள்ளன, இருப்பினும் CBFC வயது வந்தோருக்கான படத்தை அனுமதித்தது. இந்தியா முழுவதும் பார்க்கிறது. இருப்பினும், அந்தந்த உயர் நீதிமன்றங்கள் தடையை நீக்கி, இரு மாநிலங்களிலும் படம் திரையிடப்பட்டது.

 

CBFC ஆனது 2011 ஆம் ஆண்டு வெளியான அமெரிக்கத் திரைப்படமான தி கேர்ள்வித் தி டிராகன் டாட்டூவில் இருந்து ஐந்து வெட்டுக்களைக் கோரியது, ஏனெனில் கற்பழிப்பு மற்றும் நிர்வாணம் கொண்ட சில காட்சிகள். தயாரிப்பாளர்கள் மற்றும் இயக்குனர் டேவிட் பிஞ்சர் இறுதியாக படத்தை இந்தியாவில் வெளியிட வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தனர்.

 

2013 ஆம் ஆண்டு கமல்ஹாசனின் விஸ்வரூபம் திரைப்படம் தமிழகத்தில் இரண்டு வாரங்களுக்கு திரையிட தடை விதிக்கப்பட்டது. 2015 ஆம் ஆண்டில், சகோதரர்கள் சந்தோஷ் பாபுசேனானந்த், சதீஷ் பாபுசேனன் ஆகியோரால் இயக்கப்பட்ட சாயம் பூசிய வீடு (சாயம் பூசிய வீடு) என்ற மலையாள திரைப்படத்திலிருந்து நான்கு வெட்டுக்களைக் (மூன்று காட்சி மற்றும் ஒரு ஆடியோ) CBFC கோரியது, ஏனெனில் படத்தில் கதாநாயகி நடித்த காட்சிகள் இருந்தன நிர்வாணமாக. இயக்குனர்கள் படத்தில் எந்த மாற்றமும் செய்ய மறுத்துவிட்டனர், அதனால் படத்திற்கு சான்றிதழ் மறுக்கப்பட்டது.

 

2016 ஆம் ஆண்டில், அனுராக் காஷ்யபாண்ட் ஏக்தா கபூரமோன் மற்றும் பலர் தயாரித்த உட்தா பஞ்சாப் திரைப்படம், CBFC உடன் சிக்கலில் சிக்கியது, இதன் விளைவாக இந்தியாவில் திரைப்பட தணிக்கையின் நெறிமுறைகளை அவெரி பொதுவில் மறுபரிசீலனை செய்தார். பஞ்சாப் மாநிலத்தில் போதைப்பொருள் பிரச்சனையை சித்தரித்த திரைப்படம், பல அதிரடிப் பொருட்களைப் பயன்படுத்தியது மற்றும் போதைப்பொருள் பாவனையின் காட்சிகளைக் காட்டியது. CBFC, 9 ஜூன் 2016 அன்று, பஞ்சாபில் உள்ள நகரங்களின் பெயர்களை நீக்குவது உட்பட 94 வெட்டுக்கள் மற்றும் 13 குறிப்புகள் பட்டியலை வெளியிட்டது. ஜூன் 13 அன்று, ஒரு வெட்டு மற்றும் மறுப்புகளுடன் படம் பாம்பே உயர்நீதிமன்றத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. CBFCயின் கூற்றுகளுக்கு மாறாக, படம் பஞ்சாப் மாநிலத்தை "இழிவுபடுத்த" இல்லை என்றும் அது மக்களைக் காப்பாற்ற விரும்புகிறது என்றும் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

 

அதன்பிறகு, படத்தின் பிரிண்ட் ஒரு டொரண்ட் தளத்தில் ஆன்லைனில் கசிந்தபோது மேலும் சர்ச்சையை எதிர்கொண்டது. நகலின் தரம், திரையின் மேல் "சென்சார்" என்று ஒரு வாட்டர்மார்க் இருந்ததால், திரைப்பட தயாரிப்பாளர்களை மீறி CBFC தானே நகலைக் கசியவிட்டது என்ற சந்தேகத்தை எழுப்பியது. உயர்நீதிமன்ற உத்தரவின்படி வெட்டப்பட்ட ஒரே காட்சியும் அதில் இடம்பெற்றுள்ளது. CBFC குற்றமற்றவர் என்று கூறும்போது, ​​நீடித்த சந்தேகங்கள் ஒரு பதட்டமான வெளியீட்டை விளைவித்தன, திரைப்படத் தயாரிப்பாளர்கள் மற்றும் எண்ணற்ற கருத்துச் சுதந்திரம் வக்கீல்கள், இந்தியாவில் கலை மீதான அதிகப்படியான தணிக்கைக்கு எதிரான விழிப்புணர்வு சவாலாக, திரையரங்குகளில் படத்தைப் பார்க்குமாறு பொதுமக்களிடம் வேண்டுகோள் விடுக்க சமூக ஊடகங்களை எடுத்துக் கொண்டனர்.

முன் தணிக்கை என்பது படங்களுக்குச் செல்லுபடியாகும், பத்திரிகைகளுக்கு அல்ல

 

படங்களின் தணிக்கை பற்றி விரிவாக விவாதித்த பிறகு, ஒரு கேள்வி தானாகவே நம் மனதில் எழுகிறது, அதாவது படங்களுக்கு ஏன் தணிக்கை, பத்திரிகைகள் இல்லை? இந்த கேள்வி நீண்ட காலமாக இந்திய சூழ்நிலையில் ஆதிக்கம் செலுத்தியது. தெளிவான பதிலைக் காண உச்ச நீதிமன்றத்தின் சில முக்கியத் தீர்ப்புகளுடன் வேறு பல காரணிகளையும் அம்சங்களையும் நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

 

நமது அரசியலமைப்பின் கீழ் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்டுள்ள பேச்சு மற்றும் கருத்துச் சுதந்திரம் அமெரிக்க அரசியலமைப்பின் முதல் திருத்தத்திலிருந்து உத்வேகம் பெற்றிருக்கலாம். பத்திரிகை சுதந்திரம் தொடர்பான முதல் திருத்தம் பின்வருமாறு:

 

"காங்கிரஸ் ஒரு நிறுவப்பட்ட மதத்தை மதித்து, அங்கு சுதந்திரமாக செயல்படுவதைத் தடைசெய்யும், அல்லது பேச்சு சுதந்திரம் அல்லது பத்திரிகை சுதந்திரத்தை சுருக்கி எந்தச் சட்டத்தையும் உருவாக்காது; அல்லது மக்கள் அமைதியான முறையில் ஒன்று கூடுவதற்கும், குறைகளைத் தீர்ப்பதற்கு அரசாங்கத்திடம் மனு செய்வதற்கும் உள்ள உரிமை.அசோசியேட்டட் பிரஸ்ஸில் அமெரிக்க உச்ச நீதிமன்றம் v.யு.எஸ்., முதல் திருத்தத்தைப் பற்றிக் குறிப்பிட்டது: "அரசாங்கமாக இருந்தாலும் சரி அல்லது சந்தையின் ஏகபோக உரிமையை எதிர்கொள்வதை விட, இறுதியில் உண்மை நிலவும் கருத்துக்களின் தடையற்ற சந்தை இடத்தைப் பாதுகாப்பதே முதல் திருத்தத்தின் நோக்கமாகும். ஒரு தனியார்உரிமதாரர்."உரிமம் பெற்றவர்

 

அமெரிக்க முதல் திருத்தத்தை நாம் பகுப்பாய்வு செய்தால், முதலில் அது பத்திரிகை சுதந்திரத்திற்காக வாதிடுகிறது என்பது தெளிவாகிறது, இரண்டாவதாக பத்திரிகை சுதந்திரத்தின் மீது எந்த கட்டுப்பாடுகளும் விதிக்கப்படவில்லை. ஆனால் மறுபுறம், இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 19 (1) (a) அனைத்து குடிமக்களுக்கும் "பேச்சு மற்றும் கருத்து சுதந்திரத்திற்கான" உரிமையை உத்தரவாதம் செய்கிறது, மேலும் இந்த சுதந்திரம் எந்த ஒரு ஊடகத்தின் மூலமாகவும் ஒருவரின் சொந்த கருத்துக்களையும் கருத்துக்களையும் வெளிப்படுத்தும் உரிமையை உள்ளடக்கியது. அவன் விரும்புகிறான். இந்த உரிமையில் பத்திரிக்கை சுதந்திரம் அல்லது தகவல் தொடர்பு சுதந்திரம் மற்றும் கருத்தை பரப்பும் அல்லது வெளியிடும் உரிமையும் அடங்கும். ஆனால் அமெரிக்க அரசியலமைப்பைப் போலல்லாமல், இந்த சுதந்திரம் முழுமையானது அல்ல, மேலும் அரசியலமைப்பின் பிரிவு 19 (2) விதித்த கட்டுப்பாடுகளுக்கு உட்பட்டது.

 

இந்தியாவில், அரசியலமைப்பின் 19 (2) வது பிரிவு போர் மற்றும் அமைதிக்கு இடையில் எந்த வித்தியாசத்தையும் கொண்டிருக்கவில்லை. அதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வட்டியைப் பாதுகாப்பதற்காக நியாயமான கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க அரசை அது அங்கீகரிக்கிறது. கட்டுப்பாடுகள் நியாயமானதாக இருக்க வேண்டும். பஞ்சாப் மாநிலத்திற்கு எதிராக வீரேந்திராவில், இந்தியாவில் அமைதிக்கான நேரங்கள் கூட முன் தணிக்கைக்கு உத்தரவாதம் அளிக்கப்படுகின்றன, அரசியலமைப்பின் 19 (2) வது பிரிவு போர் மற்றும் அமைதிக்கு இடையில் எந்த வேறுபாட்டையும் கொண்டிருக்கவில்லை. அதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வட்டியைப் பாதுகாப்பதற்காக நியாயமான கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க அரசை அது அங்கீகரிக்கிறது. இந்தக் கட்டுப்பாடுகள் நியாயமானதாக இருக்க வேண்டும். விரேந்திரா எதிராக பஞ்சாப் மாநிலத்தில், கலையின் கீழ் சில சூழ்நிலைகளில் அமைதிக்கான நேரங்கள் கூட முன் தணிக்கை செய்யப்படுவது கவனிக்கப்படுகிறது. 19(2). நமது சுப்ரீம் கோர்ட் பல்வேறு தீர்ப்புகள் மூலம் பத்திரிகையின் கண்ணியத்தையும் சுதந்திரத்தையும் நிலைநிறுத்தியுள்ளது. தகுதியற்றதாக இருக்காதுபேச்சு மற்றும் கருத்து சுதந்திரத்தை பறிக்கும் அல்லது குறைக்கும் சட்டங்களுக்கு பத்திரிகைகளை உட்படுத்துங்கள்சகால் பேப்பர்ஸ் (பி) லிமிடெட் வெர்சஸ் யூனியன் ஆஃப் இந்தியாவில் தனது கருத்தை தெரிவித்த நீதிபதி முதோல்கரின் வார்த்தைகளில்:"

 

நமது அரசியலமைப்புச் சட்டம் உத்தரவாதம் அளித்துள்ள அனைத்து சுதந்திரங்களிலும் மிகவும் விலைமதிப்பற்ற சுதந்திரத்தைப் பாதுகாப்பதில் நீதிமன்றங்கள் எப்போதும் விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும். இதற்கான காரணம் வெளிப்படையானது. ஒரு ஜனநாயக அரசியலமைப்பின் கீழ் பேச்சு சுதந்திரம் மற்றும் கருத்து சுதந்திரம் மிக முக்கியமானது, இது சட்டமன்றங்கள் மற்றும் அரசாங்கங்களின் அமைப்பில் மாற்றங்களை எதிர்பார்க்கிறது மற்றும் பாதுகாக்கப்பட வேண்டும். திரைப்படங்களின் தணிக்கை கருதப்படும் வரை, தணிக்கை தேவைப்படுகிறது, ஏனெனில் அதன் வெகுஜன ஈர்ப்பு, விளக்கக்காட்சி மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அது இளைஞர்கள் மற்றும் பெரியவர்கள் மனதில் ஏற்படுத்தும் தாக்கம். நமது அரசியலமைப்பின் 19 (1) (a) பிரிவின் கீழ், அவர் விரும்பும் ஊடகத்தின் மூலம் ஒருவரின் சொந்த கருத்தை வெளிப்படுத்துவது அனுமதிக்கப்படுகிறது. நடுத்தரமானது பரந்தது. ஆனால் திரைப்படங்களை ஒரு வெளிப்பாட்டு ஊடகமாகப் பயன்படுத்துவது வேறுவிதமாகக் கருதப்பட வேண்டும், ஏனெனில் இந்த ஊடகம் ஒரு புத்தகத்தைப் படிப்பது அல்லது செய்தித்தாள் அல்லது பத்திரிகையைப் படிப்பது போன்றது அல்ல. எனவே, சமூகம் மற்றும் நாட்டின் நலன் கருதி, பிரிவு 19(2)ல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள கட்டுப்பாடுகளை விதிக்கலாம். நமது அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை உருவாக்கியவர்கள், சுதந்திரம் உத்தரவாதம் மற்றும் பிரிவு 19 (2) இல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள சமூக நலன் ஆகியவற்றுக்கு இடையே சரியான சமநிலையை ஏற்படுத்த எண்ணியதால், அத்தகைய நியாயமான கட்டுப்பாடுகளை அனுமதிப்பது அவசியம் என்று கருதினர்.