Merely grabbing a woman’s hand doesn’t amount to outraging her modesty - court

ஒரு பெண்ணின் கையை பிடிப்பது மட்டும் அவரது அடக்கத்தை சீர்குலைப்பதாக இருக்காது: கேரள நீதிமன்றம்

கிரிமினல் மிரட்டலுக்கு ஆணுக்கு தண்டனை விதித்த நீதிமன்றம், அவர் ‘அநாகரீகமான வார்த்தைகளை’ பேசவில்லை அல்லது ‘தனது காமத்தை திருப்திப்படுத்த பெண்ணைப் பயன்படுத்த விரும்பவில்லை’ என்று கூறுகிறது.

கேரளாவில் உள்ள நீதித்துறை மாஜிஸ்திரேட் நீதிமன்றம் ஒரு பெண்ணின் கையைப் பிடிப்பது அல்லது அவளுக்கு எதிராக குற்றவியல் சக்தியைப் பயன்படுத்துவது அவரது அடக்கத்தை மீறுவதாக இல்லை என்று தீர்ப்பளித்துள்ளது.

எர்ணாகுளத்தில் உள்ள ஆலுவாவில் உள்ள ஜூடிசியல் முதல் வகுப்பு மாஜிஸ்திரேட் கோர்ட் II ஜூலை 13 அன்று அளித்த தீர்ப்பில், "பாதிக்கப்பட்டவரின் அடக்கத்தை சீற்றம் செய்யும் குற்றவாளி நோக்கம் நிரூபிக்கப்பட வேண்டும்.

அரசுத் தரப்பு வழக்கின்படி, ஏப்ரல் 24 அன்று அந்தப் பெண் ஒரு கோவிலில் பிரார்த்தனைக்காகக் காத்திருந்தபோது, ​​குற்றம் சாட்டப்பட்டவர், அப்போது 29 வயது, அவரது அடக்கத்தை சீர்குலைக்கும் நோக்கத்துடன் அவரது கையைப் பிடித்து, எச்சரிக்கை செய்யும் நோக்கத்துடன், மிரட்டினார். அவளை கொல்ல.

இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் பிரிவுகள் 354 (ஒரு பெண்ணின் நாகரீகத்தை சீற்றம் செய்யும் நோக்கத்துடன் ஒரு பெண்ணைத் தாக்கியது) மற்றும் 506 (1) (குற்றவியல் மிரட்டல்) ஆகியவற்றின் கீழ் அந்த ஆண் மீது குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

அந்த நபர் அந்தப் பெண்ணைப் பிடித்து கொலை மிரட்டல் விடுத்தார் என்பதை நிறுவுவதில் அரசுத் தரப்பு வெற்றி பெற்றதாக நீதிமன்றம் கூறியது. இருப்பினும், அவரது அடக்கத்தை சீர்குலைக்கும் நோக்கம் அவருக்கு இல்லை என்பதை நிரூபிக்க அரசுத் தரப்பு தவறிவிட்டது என்று அது கூறியது.

"குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் ஏதேனும் அநாகரீகமான வார்த்தைகளை பேசியதாகவோ அல்லது பாதிக்கப்பட்டவரை தனது காமத்தை திருப்திப்படுத்த பயன்படுத்திக்கொள்ளும் எண்ணம் இருந்ததாகவோ எதுவும் பதிவு செய்யப்படவில்லை. வெறும் தாக்குதல் அல்லது கிரிமினல் சக்தி ஒரு குற்றமாகாது. பாதிக்கப்பட்டவரின் அடக்கத்தை சீற்றம் செய்யும் நோக்கத்தை நிரூபிக்க வேண்டும்,'' என மாஜிஸ்திரேட் டி.கே.சந்தோஷ் தனது உத்தரவில் கூறினார்.

எவ்வாறாயினும், கிரிமினல் மிரட்டல்களுக்காக அந்த நபரை குற்றவாளி என்று நீதிமன்றம் அறிவித்தது மற்றும் அவருக்கு இரண்டு ஆண்டு சிறைத்தண்டனை மற்றும் ரூ.5,000 அபராதம் விதித்தது.

Merely grabbing a woman’s hand doesn’t amount to outraging her modesty: Kerala court

The court, which convicted the man for criminal intimidation, says he didn’t utter ‘any indecent words’ or have ‘any intention to use the woman to satisfy his lust’.

A judicial magistrate court in Kerala has ruled that merely grabbing a woman’s hand or using criminal force against her does not amount to outraging her modesty.

“The culpable intention to outrage the modesty of the victim is to be proved,” said Judicial First-class Magistrate Court II at Aluva in Ernakulam in its verdict on July 13.

As per the prosecution, when the woman was waiting for a prayer at a temple on April 24, the accused, then aged 29, caught hold of her hand with an intent to outrage her modesty and, with an intent to cause alarm, threatened to kill her.

The man was charge-sheeted under sections 354 (assaulting a woman with an intention to outrage the modesty of a woman) and 506 (1) (criminal intimidation) of the Indian Penal Code.

The court held that the prosecution had succeeded in establishing that the man had caught hold of the woman and threatened her to kill. However, it said the prosecution failed to prove that he had any intention to outrage her modesty.

“There is absolutely nothing on record to show that the accused uttered any indecent words or he had any intention to use the victim to satisfy his lust. Mere assault or criminal force does not amount to an offence. The culpable intention to outrage the modesty of the victim is to be proved,’’ said the magistrate, T K Santhosh, in his order.

The court, however, convicted the man for criminal intimidation and sentenced him to two-year simple imprisonment and a fine of Rs 5,000.

Hindi Is National Language; Witnesses from West Bengal Expected to Communicate Before UP Court in Hindi: Supreme Court

இந்தி தேசிய மொழி; மேற்கு வங்காளத்தைச் சேர்ந்த சாட்சிகள் உ.பி. நீதிமன்றத்தில் இந்தியில் தொடர்புகொள்வார்கள் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது: உச்ச நீதிமன்றம்

சமீபத்திய தீர்ப்பில், இந்திய உச்ச நீதிமன்றம், 1908 ஆம் ஆண்டு சிவில் நடைமுறைச் சட்டத்தின் 25வது பிரிவின் கீழ், பிரமோத் சின்ஹாவால் தாக்கல் செய்யப்பட்ட இடமாற்ற மனுவை நிராகரித்தது. ஃபதேகர், உ.பி.

2023 ஜூலை 31 அன்று நீதிபதி தீபங்கர் தத்தா, இடமாற்ற மனு(களை) விசாரித்தார்.

இந்த வழக்கில் மனுதாரரான பிரமோத் சின்ஹா ​​விபத்துக்குள்ளான வாகனத்தின் உரிமையாளர் என்பதால், மேற்கு வங்க மாநிலம் டார்ஜிலிங்கில் உள்ள எம்ஏசிடிக்கு கோரிக்கை மனுவை மாற்றக் கோரினார். இருப்பினும், மனுதாரர் வழக்கறிஞர் திரு.சமீர் சோதி, திரு.மகேஷ் குமார், திரு.அமன்பிரீத் சிங் ராஹி, திரு.நிகிலேஷ் குமார், திரு.சுனித் குமார் டோப்போ, திருமதி.தேவிகா கண்ணா, திருமதி.வி.டி. ஆகியோரின் வாதங்களை பரிசீலித்த நீதிமன்றம். கண்ணா, மற்றும் திருvmz சேம்பர்ஸ், AOR, உரிமைகோருபவர்கள் தங்களுடைய குடியிருப்பு, வணிக இடம் அல்லது பிரதிவாதியின் வசிப்பிடத்தின் அடிப்படையில் MACT அதிகார வரம்பைத் தேர்வுசெய்ய விருப்பம் இருப்பதாகக் கூறியது.

நீதிமன்றம், அதன் உத்தரவில், “இந்தச் சட்டத்தின் விதிகள், விபத்து நடந்த பகுதியின் அதிகார வரம்பைக் கொண்ட எம்.ஏ.சி.டி.க்கு முன்பாக அதன் 166வது பிரிவின் கீழ் இழப்பீடு கோரி விண்ணப்பத்தை தாக்கல் செய்வதை சட்டத்தின் விதிகள் கட்டாயமாக்கவில்லை. மாறாக, பிரிவு 166 இன் துணைப்பிரிவு (2) உரிமைகோருபவர்கள், அவர்கள் (உரிமைகோருபவர்கள்) வசிக்கும் அல்லது வணிகம் நடத்தும் அல்லது பிரதிவாதி வசிக்கும் உள்ளூர் எல்லைக்குள் MACTஐ அணுகுவதற்கான விருப்பத்தை வழங்குகிறது. உரிமைகோருபவர்கள், உ.பி., ஃபதேகர்ஹில் உள்ள ஃபரூகாபாத், எம்.ஏ.சி.டி.யை அணுகுவதற்கான விருப்பத்தைத் தேர்வுசெய்துள்ளதால், அவர்கள் தேர்வு செய்ய சட்டம் அனுமதிக்கும் மன்றம், மனுதாரரால் எந்தக் குறையையும் தெரிவிக்க முடியாது. சர்ச்சை தவறாகக் கருதப்பட்டது, எனவே, அது மீறப்படுகிறது.

அனைத்து சாட்சிகளும் சிலிகுரியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதால் மொழி ஒரு தடையாக இருக்கலாம் என்றும் மனுதாரர் வாதிட்டார். ஆனால், இந்த வாதத்தை நிராகரித்த நீதிமன்றம், தேசிய மொழியான இந்தி வழக்கின் போது தகவல் தொடர்புக்கு பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியது.

நீதிமன்றம் கூறியது, “இந்தியா போன்ற பன்முகத்தன்மை கொண்ட நாட்டில், மக்கள் வெவ்வேறு மொழிகளைப் பேசுகிறார்கள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. குறைந்தது 22 (இருபத்தி இரண்டு) அதிகாரப்பூர்வ மொழிகள் உள்ளன. எவ்வாறாயினும், இந்தி தேசிய மொழியாக இருப்பதால், MACT, Fatehgarh, U.P., முன் மனுதாரரால் ஆஜர்படுத்தப்படும் சாட்சிகள் இந்தியில் தங்கள் பதிப்பைத் தொடர்புகொண்டு தெரிவிக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. மனுதாரரின் வாதத்தை ஏற்க வேண்டும் என்றால், வங்காள மொழியில் தங்கள் பதிப்பைத் தொடர்புகொள்ளவும் தெரிவிக்கவும் முடியாத நிலையில், உரிமைகோருபவர்கள் கடுமையாகப் பாதிக்கப்படுவார்கள்.

இதன் விளைவாக, உச்ச நீதிமன்றம் இடமாற்ற மனுவை நிராகரித்தது, இடமாற்றத்திற்கான சரியான காரணங்களைக் கண்டறிந்து, நிலுவையில் உள்ள விண்ணப்பங்களைத் தள்ளுபடி செய்தது.

வழக்கின் பெயர்: பிரமோத் சின்ஹா ​​Vs சுரேஷ் சிங் சௌஹான் & ஓஆர்எஸ்.

வழக்கு எண்.: இடமாற்ற மனு(கள்)(சிவில்) எண்.1792/2023

பெஞ்ச்: நீதிபதி தீபங்கர் தத்தா

உத்தரவு தேதி: 31.07.2023

 Hindi Is National Language; Witnesses from West Bengal Expected to Communicate Before UP Court in Hindi: Supreme Court

In a recent ruling, the Supreme Court of India rejected a Transfer Petition filed under Section 25 of the Code of Civil Procedure Code, 1908, by Pramod Sinha, seeking the transfer of a claim petition before the Motor Accident Claims Tribunal (MACT), Farrukhabad at Fatehgarh, U.P. 

The case, Transfer Petition(s), was heard by the Justice Dipankar Datta on 31st July 2023.

Pramod Sinha, the petitioner in the case, was the owner of the vehicle involved in the accident, and he sought the transfer of the claim petition to the MACT in Darjeeling, West Bengal. However, the court, after considering the arguments presented by the petitioner’s counsel, Mr. Sameer Sodhi, Mr. Mahesh Kumar, Mr. Amanpreet Singh Rahi, Mr. Nikhilesh Kumar, Mr. Sunit Kumar Toppo, Ms. Devika Khanna, Mrs. V D Khanna, and Mr. Vmz Chambers, AOR, held that the claimants had the option to choose the MACT jurisdiction based on their residence, place of business, or the defendant’s residence.

The court, in its order, stated, “The provisions of the Act do not make it mandatory for the claimants to lodge an application for compensation under Section 166 thereof before the MACT having jurisdiction over the area where the accident occurred. On the contrary, sub-section (2) of Section 166 provides an option for the claimants to approach the MACT within the local limits of whose jurisdiction they (claimants) reside or carry on business or the defendant resides. The claimants having chosen the option to approach the MACT, Farrukhabad at Fatehgarh, U.P., a forum that law permits them to choose, no grievance can be raised by the petitioner. The contention is misconceived and, hence, stands overruled.”

The petitioner also argued that language could be a barrier since all the witnesses were from Siliguri. However, the court rejected this contention, emphasizing that Hindi, being the national language, should be used for communication during the proceedings. 

The court stated, “In a country as diverse as India, it is no doubt true that people speak different languages. There are at least 22 (twenty-two) official languages. However, Hindi being the national language, it is expected of the witnesses who would be produced by the petitioner before the MACT, Fatehgarh, U.P., to communicate and convey their version in Hindi. If the contention of the petitioner is to be accepted, it is the claimants who would be seriously prejudiced not being in a position to communicate and convey their version in Bengali.”

Consequently, the Supreme Court dismissed the Transfer Petition, finding no valid grounds for the transfer, and disposed of any pending applications.

Case Name: PRAMOD SINHA Vs SURESH SINGH CHAUHAN & ORS. 

Case No.: Transfer Petition(s)(Civil) No.1792/2023

Bench: Justice Dipankar Datta

Order dated: 31.07.2023

SC stays conviction of Rahul Gandhi in 2019 criminal defamation case over his Modi surname remark

2019 கிரிமினல் அவதூறு வழக்கில் ராகுல் காந்தியின் மோடி குடும்பப் பெயரைக் குறிப்பிட்டதற்காக அவருக்கு விதிக்கப்பட்ட தண்டனையை எஸ்சி நிறுத்தி வைத்தார்

2019 ஆம் ஆண்டு மோடியின் குடும்பப் பெயரைப் பற்றி அவதூறு செய்த வழக்கில் காங்கிரஸ் தலைவர் ராகுல் காந்திக்கு விதிக்கப்பட்ட தண்டனையை உச்சநீதிமன்றம் வெள்ளிக்கிழமை நிறுத்தி, அவரது எம்பி அந்தஸ்தை மீட்டெடுத்தது.

நீதிபதிகள் பி.ஆர்.கவாய், பி.எஸ்.நரசிம்ஹா மற்றும் சஞ்சய் குமார் ஆகியோர் அடங்கிய மூன்று நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு, பேச்சு வார்த்தைகள் நல்ல ரசனையுடன் இல்லை என்றும், பொது வாழ்வில் உள்ள ஒருவர் பொதுப் பேச்சுகளில் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும் என்றும் சந்தேகமில்லை என்று கூறியது.

"அதிகபட்ச தண்டனை விதிப்பதற்கான எந்த காரணமும் விசாரணை நீதிபதியால் வழங்கப்படவில்லை, இறுதி தீர்ப்பு நிலுவையில் உள்ள தண்டனையின் உத்தரவு நிறுத்தப்பட வேண்டும்" என்று பெஞ்ச் கூறியது.

குஜராத் உயர் நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை எதிர்த்து காந்தியடிகள் தாக்கல் செய்த மனுவை உச்ச நீதிமன்றம் விசாரித்து வந்தது, இது அவரது “மோடி குடும்பப்பெயர்” குறித்த அவதூறு வழக்கில் தனக்கு விதிக்கப்பட்ட தண்டனைக்கு தடை விதிக்கக் கோரிய அவரது மனுவை நிராகரித்தது.

குஜராத் முன்னாள் அமைச்சர் பூர்ணேஷ் மோடி 2019 ஆம் ஆண்டு காந்தியின் “எல்லா திருடர்களுக்கும் மோடி என்று பொதுவான குடும்பப்பெயராக இருப்பது எப்படி?” என்று கிரிமினல் அவதூறு வழக்கு தொடர்ந்தார். ஏப்ரல் 13, 2019 அன்று கர்நாடகாவில் உள்ள கோலாரில் நடந்த தேர்தல் பேரணியின் போது தெரிவித்த கருத்து.

SC stays conviction of Rahul Gandhi in 2019 criminal defamation case over his Modi surname remark

The Supreme Court on Friday stayed the conviction of Congress leader Rahul Gandhi in a 2019 defamation case over his Modi surname remark, restoring his status as an MP.

A three-judge bench of Justices B R Gavai, P S Narasimha and Sanjay Kumar said no doubt that the utterances were not in good taste and that a person in public life is expected to exercise caution while making public speeches.

“No reason has been given by the trial judge for imposing maximum sentence, the order of conviction needs to be stayed pending final adjudication,” the bench said.

The top court was hearing a plea by Gandhi challenging the Gujarat High Court verdict which dismissed his plea seeking a stay on his conviction in a defamation case over his “Modi surname” remark.

Former Gujarat minister Purnesh Modi had filed a criminal defamation case in 2019 against Gandhi over his “How come all thieves have Modi as the common surname?” remark made during an election rally in Kolar in Karnataka on April 13, 2019.

Will Lawyer’s Chamber Attract Commercial Rate of Electricity? HC Answers

 வழக்கறிஞர் அறை மின்சாரத்தின் வணிக விகிதத்தை ஈர்க்குமா? அலகாபாத் உயர்நீதிமன்ற பதில்கள்

வழக்கறிஞரின் தொழில் வணிகச் செயலா என்பது வணிகரீதியான மின் நுகர்வு விகிதத்தை ஈர்க்குமா என்ற முக்கியமான பிரச்சினைக்கு அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் வியாழக்கிழமை பதிலளித்துள்ளது.

வழக்குரைஞர்களின் அறைகள் வீட்டு உபயோகமற்ற/வணிக நோக்கத்தின் வரையறைக்குள் வராது என்று உயர் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

நீதிபதிகள் சூர்ய பிரகாஷ் கேசர்வானி மற்றும் அனிஷ் குமார் குப்தா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, எதிர்மனுதாரர்கள் பிறப்பித்த தடை உத்தரவை ரத்து செய்யக்கோரியும், எதிர்மனுதாரர்களின் தன்னிச்சையான செயலை தடுத்து நிறுத்துமாறும் தாக்கல் செய்யப்பட்ட மனுவை விசாரித்தனர்வணிக கட்டணத் திட்டத்துடன் மின் கட்டணங்களை அனுப்பியது @ ரூ.ஒரு யூனிட் 8.50.

வழக்கறிஞரின் தொழில் வணிகச் செயலா என்பது வணிகரீதியான மின் நுகர்வு விகிதத்தை ஈர்க்குமா என்ற முக்கியமான பிரச்சினைக்கு அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் வியாழக்கிழமை பதிலளித்துள்ளது.

வழக்குரைஞர்களின் அறைகள் வீட்டு உபயோகமற்ற/வணிக நோக்கத்தின் வரையறைக்குள் வராது என்று உயர் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

நீதிபதிகள் சூர்ய பிரகாஷ் கேசர்வானி மற்றும் அனிஷ் குமார் குப்தா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, எதிர்மனுதாரர்கள் பிறப்பித்த தடை உத்தரவை ரத்து செய்யக்கோரியும், எதிர்மனுதாரர்களின் தன்னிச்சையான செயலை தடுத்து நிறுத்துமாறும் தாக்கல் செய்யப்பட்ட மனுவை விசாரித்தனர்வணிக கட்டணத் திட்டத்துடன் மின் கட்டணங்களை அனுப்பியது @ ரூ.ஒரு யூனிட்டுக்கு 8.50. உயர் நீதிமன்றம் LMV-2 விகித அட்டவணையில் விளக்கப்பட்டுள்ளபடி, வீட்டு நோக்கமல்லாத நோக்கத்தின் வரையறைக்குள் வழக்கறிஞர்களின் அறைகள் வராது என்று குறிப்பிட்டது. வழக்குகளின் கேடனாவில் சட்டத் தொழில் வணிகம் அல்லாத நடவடிக்கையாகக் கருதப்படுகிறது மற்றும் அது ஒரு வணிகம் அல்லது வணிகம் அல்ல.

பெஞ்ச் கூறியது, “ஒரு வழக்கறிஞர் அல்லது ஒரு சட்டப் பயிற்சியாளர் நீதிமன்றத்தின் அதிகாரியாக செயல்பட கடமைப்பட்டவர். ஒரு வழக்கறிஞர் எந்தவொரு வியாபாரத்தையும் செய்யவோ அல்லது எந்தவொரு வணிக நடவடிக்கையிலும் ஈடுபடவோ தடைசெய்யப்பட்டுள்ளார், மேலும் இந்திய பார் கவுன்சில் வகுத்துள்ள விதிகளின்படி அவர்கள் தங்கள் தொழில்முறை நடவடிக்கைகளை விளம்பரப்படுத்துவதையும் தடுக்கிறார்கள். இந்திய பார் கவுன்சில் ஒரு வழக்கறிஞரின் கடமைகளை அவரது வாடிக்கையாளர் மற்றும் நீதிமன்றத்திற்கு, சக ஊழியர்கள் மற்றும் எதிர்ப்பாளர்களுக்கு வரையறுத்துள்ளது. வழக்குரைஞர் நிச்சயதார்த்தத்தில் ஈடுபட்டுள்ளதால், வழக்கின் விஷயத்தில் சுயநலத்தை உருவாக்குவது தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது. வழக்கின் முடிவில் அவர் ஒரு கட்டணத்தை நிர்ணயிக்க முடியாது அல்லது வழக்கின் வருவாயைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஒப்புக்கொள்ள முடியாது. இவை அனைத்தும் சட்டத் தொழிலை வணிகம் அல்லது வணிகத்திலிருந்து வகைப்படுத்தும் அம்சங்களாகும். எனவே, சட்டத் தொழிலை எந்த கற்பனையும் இல்லாமல் வணிக நடவடிக்கை, வர்த்தகம் அல்லது வணிகம் என்று அழைக்க முடியாது.

ஒரு வழக்கறிஞரின் செயல்பாடுகள்/தொழில் ஒரு வணிகச் செயல்பாடு அல்ல, உ.பி. மாநிலத்தில் பொருந்தும், LMV-2 விகித அட்டவணையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள மின் நுகர்வுக்கான வணிக விகிதத்தை ஈர்க்கும் என்று உயர் நீதிமன்றம் கவனித்தது. உ.பி.யால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. மின்சார ஒழுங்குமுறை ஆணையம்.

வணிக நடவடிக்கைகளுக்கு பொருந்தும் கட்டண அட்டவணை LMV-2, வழக்கறிஞர்கள் அறைகளுக்கு வழங்கப்படும் மின்சாரத்திற்கு விண்ணப்பிக்க முடியாது என்று பெஞ்ச் குறிப்பிட்டது. வழக்கறிஞர்கள் அறைகள்/அலுவலகங்கள் LMV-1 உள்நாட்டுப் பிரிவின் கீழ் மட்டுமே வசூலிக்கப்படும், ஏனெனில் வழக்கறிஞர்கள் எந்தவிதமான வர்த்தகம் அல்லது வணிகம் அல்லது வணிக நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடவில்லை.

ஒரே மாநிலத்தில், வெவ்வேறு நீதிமன்ற வளாகங்களில் உள்ள வழக்கறிஞர்களின் அறைகளுக்கு மின்சாரம் வழங்குவதை எதிர்மனுதாரர்கள் பாகுபாடு காட்ட முடியாது என்று உயர் நீதிமன்றம் கூறியது.

மேற்கண்டவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு, பெஞ்ச் மனுவை அனுமதித்தது.

வழக்கு தலைப்பு: தெஹ்சில் பார் அசோசியேஷன் v. உ.பி. பவர் கார்ப்பரேஷன் லிமிடெட் மற்றும் 3 மற்றவை

பெஞ்ச்: நீதிபதிகள் சூர்ய பிரகாஷ் கேசர்வானி மற்றும் அனிஷ் குமார் குப்தா

வழக்கு எண்: WRIT - C எண். - 2023 இன் 2637

மனுதாரர் தரப்பு வழக்கறிஞர்: விவேக் பிரகாஷ் மிஸ்ரா

பிரதிவாதியின் வழக்கறிஞர்: பிரஞ்சல் மெஹ்ரோத்ரா மற்றும் கிருஷ்ண அகர்வால்

Will Lawyer’s Chamber Attract Commercial Rate of Electricity? Allahabad HC Answers

The Allahabad HC on Thursday answered an important issue that whether the profession of an advocate is a commercial activity, which will attract the commercial rate of electricity consumption.

High Court ruled that the lawyers’ chambers would not come within the definition of non-domestic/commercial purpose.

The bench of Justices Surya Prakash Kesarwani and Anish Kumar Gupta was dealing with the petition filed to quash impugned order passed by the respondents and direct the respondents to stop the arbitrary act of the respondents whereby they have treated them as commercial power user and continuously sent electricity bills with levied of commercial tariff plan @ Rs. 8.50 per unit.

The Allahabad HC on Thursday answered an important issue that whether the profession of an advocate is a commercial activity, which will attract the commercial rate of electricity consumption.

High Court ruled that the lawyers’ chambers would not come within the definition of non-domestic/commercial purpose.

The bench of Justices Surya Prakash Kesarwani and Anish Kumar Gupta was dealing with the petition filed to quash impugned order passed by the respondents and direct the respondents to stop the arbitrary act of the respondents whereby they have treated them as commercial power user and continuously sent electricity bills with levied of commercial tariff plan @ Rs. 8.50 per unit.High Court observed that the lawyers’ chambers would not come within the definition of non-domestic purpose as illustrated in rate schedule LMV-2 as the illustrative activities indicate the activities of commercial nature. The legal profession in catena of cases has been held to be non-commercial activity and it is not a trade or business.

The bench stated that “an advocate or a legal practitioner is duty-bound to act as an officer of the Court. An advocate is prohibited to do any business or involve in any commercial activity and they are also restrained by the rules framed by the Bar Council of India from advertising their professional activities. The Bar Council of India has also defined the duties of an Advocate towards his client and towards the Court, towards colleagues and opponents. An advocate is prohibited from creating any self interest in the subject matter of the case, for he is engaged. He cannot stipulate a fee contingent on the result of the case nor he can agree to share the proceeds of the case. All these are the features, which categorically distinguish, the legal profession from the trade or business. Therefore, the legal profession by no stretch of imagination can be called as the commercial activity, trade or business.”

High Court observed that the activities/profession of an advocate is a not a commercial activity, attracting the commercial rate of electricity consumption as prescribed in Rate Schedule LMV-2, as applicable in the State of U.P. approved by the U.P. Electricity Regulatory Commission. 

The bench noted that the Rate Schedule LMV-2, which is applicable for the commercial activities, cannot be applied for the electricity supplied to the Lawyers Chambers. The Lawyers chambers / offices shall be charged only under LMV-1 Domestic category as the lawyers neither do any trade or business nor are involved in any commercial activity. 

High Court stated that the respondents cannot discriminate between the electricity supply to the advocates’ chambers in different court compounds, in the same State, where the rate schedules are approved by the same authority.

In view of the above, the bench allowed the petition. 

Case Title: Tehsil Bar Association v. U.P. Power Corporation Limited And 3 Others

Bench: Justices Surya Prakash Kesarwani and Anish Kumar Gupta

Case No.: WRIT – C No. – 2637 of 2023

Counsel for the petitioner: Vivek Prakash Mishra

Counsel for the respondent: Pranjal Mehrotra and Krishna Agarawal

Right to Vote Based on Informed Choice Is Crucial Component of Essence of Democracy: SC

 தகவலறிந்த தேர்வின் அடிப்படையில் வாக்களிக்கும் உரிமை ஜனநாயகத்தின் சாரத்தின் முக்கிய அங்கம்: எஸ்சி

தகவலறிந்த தேர்வின் அடிப்படையில் வாக்களிக்கும் உரிமை ஜனநாயகத்தின் சாரத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கமாகும், மனுவை நிராகரிக்கக் கோரிய பாரத ராஷ்டிர சமிதி (பிஆர்எஸ்) எம்பியின் விண்ணப்பத்தை நிராகரித்த தெலுங்கானா உயர் நீதிமன்ற உத்தரவை உச்ச நீதிமன்றம் உறுதி செய்துள்ளது. அவரது தேர்தலுக்கு சவால்.

காங்கிரஸ் வேட்பாளர் கே மதன் மோகன் ராவ், ஜஹீராபாத் மக்களவைத் தொகுதியில் பீம் ராவ் பஸ்வந்த் ராவ் பாட்டீல் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதை எதிர்த்து உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடர்ந்தார், அவர் தனது தேர்தல் பிரமாணப் பத்திரத்தில் தனக்கு எதிராக நிலுவையில் உள்ள வழக்குகள் மற்றும் தண்டனைகளை வெளியிடவில்லை எனக் கூறி, அந்தத் தகவலை மறைத்தார்வாக்காளர்கள்.பாட்டீல், மக்கள் பிரதிநிதித்துவச் சட்டம், 1951 இன் விதிகளின் கீழ் வாதிட்டார், அவருக்கு ஒரு வருடத்திற்கு மேல் சிறைத்தண்டனை விதிக்கப்படாததால், "என்று அழைக்கப்படும்" கிரிமினல் வழக்குகளை வெளியிட வேண்டிய அவசியமில்லை.

பாட்டீலின் மேல்முறையீட்டை நிராகரித்த நீதிபதிகள் எஸ்.ரவீந்திர பட் மற்றும் அரவிந்த் குமார் ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, சிறைத்தண்டனை விதிக்க முடியாத குற்றம் தொடர்பாக குற்றம் சாட்டப்படாத கிரிமினல் வழக்கு இருக்கிறதா, அல்லது குறுகிய கால தண்டனையா என்று கூறியது. சிறையில் எழுத்துப்பிழை, மற்றும் என்பதைஅபராதம் விதிக்கப்பட்ட வழக்கில் தண்டனை என்பது பொருள் உண்மைகள் மற்றும் எதிர்க்கப்படுகிறது."இந்த நீதிமன்றம் அந்த சிக்கலை முன்கூட்டியே தீர்ப்பளிக்கும், ஏனெனில் ஆர்குவெண்டோ (வாதத்திற்காக) அத்தகைய சில தகவல்களை நிறுத்தி வைப்பதன் விளைவு அற்பமானதாகக் கருதப்பட்டால், அது ஒட்டுமொத்த தாக்கத்தின் அடிப்படையில் ஒரு முடிவின் சாத்தியத்தை மறுக்காது. உண்மைகளை தடுத்து நிறுத்துதல் மற்றும்சட்டப்பூர்வ நிபந்தனைகளுக்கு இணங்காதது (இது ஒரு விசாரணையில் நிறுவப்பட வேண்டும்).இந்தக் காரணங்களுக்காக, தடை செய்யப்பட்ட தீர்ப்பை தவறு செய்ய முடியாது என்று இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது, ”என்று பெஞ்ச் திங்களன்று தனது தீர்ப்பில் கூறியது.

உச்ச நீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் 326 வது பிரிவைக் குறிப்பிட்டு, இந்தியக் குடிமகனாக இருக்கும் ஒவ்வொரு நபரும், 21 வயதுக்குக் குறையாத ஒவ்வொரு நபரும் அத்தகைய தேர்தலில் வாக்காளராகப் பதிவு செய்ய உரிமை உண்டு என்று கூறியது.

“கடைசியாக, தகவலறிந்த தேர்வின் அடிப்படையில் வாக்களிக்கும் உரிமை, ஜனநாயகத்தின் சாரத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கமாகும். இந்த உரிமை விலைமதிப்பற்றது மற்றும் சுதந்திரத்திற்கான நீண்ட மற்றும் கடினமான போராட்டத்தின் விளைவாகும், 'ஸ்வராஜ்', அங்கு குடிமகன் தனது உரிமையை அல்லது உரிமையை பயன்படுத்த மறுக்க முடியாத உரிமை உள்ளது," என்று பெஞ்ச் கூறியது.

ஜனநாயகம், அரசியலமைப்பின் இன்றியமையாத அம்சங்களில் ஒன்றின் ஒரு பகுதியாக கருதப்படுகிறது.

“இன்னும், சற்றே முரண்பாடாக, வாக்களிக்கும் உரிமை இன்னும் அடிப்படை உரிமையாக அங்கீகரிக்கப்படவில்லை; இது "வெறும்" சட்டப்பூர்வ உரிமை என்று குறிப்பிடப்பட்டது," என்று பெஞ்ச் கூறியது.

ஒரு வேட்பாளரின் முழுப் பின்புலத்தைப் பற்றி தெரிந்துகொள்வது ஒரு வாக்காளரின் உரிமை, நீதிமன்றத் தீர்ப்புகள் மூலம் உருவானது மற்றும் நமது அரசியலமைப்பு சட்டத்தின் செழுமையான நாடாவுக்கு கூடுதல் பரிமாணமாகும்.

"இதை மனதில் வைத்து, மேல்முறையீட்டாளரின் வாதங்களை ஏற்றுக்கொண்டால், பொருள் உண்மைகள் அடக்கப்படவில்லை என்ற ஒப்புதலின் அடிப்படையில் முழு அளவிலான விசாரணைக்கு மறுப்பு இருக்கும் என்று இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது," என்று அது கூறியது.

பாட்டீல் 2019 மக்களவைத் தேர்தலில் ராவை 6,229 வாக்குகள் வித்தியாசத்தில் தோற்கடித்தார்.பாட்டீல் மற்றும் அவரது குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு சொந்தமான வணிக நிறுவனத்திற்கு எதிராக ஜார்கண்டின் கர்வா மாவட்டத்தில் வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும், பிஆர்எஸ் அரசியல்வாதி தனது வேட்புமனுவில் இந்த தகவலை மறைத்துவிட்டதாகவும் ராவ் தனது தேர்தல் மனுவில் குற்றம் சாட்டினார்

Right to Vote Based on Informed Choice Is Crucial Component of Essence of Democracy: SC

The right to vote, based on an informed choice, is a crucial component of the essence of democracy, the Supreme Court has said while upholding a Telangana High Court order dismissing an application of a Bharat Rashtra Samithi (BRS) MP seeking rejection of a petition challenging his election.

Congress candidate K Madan Mohan Rao had challenged the election of Bhim Rao Baswanth Rao Patil from Zaheerabad Lok Sabha constituency before the high court, claiming he had not disclosed pending cases and convictions against him in his poll affidavit, thereby suppressing the information from voters.

Patil had contended under the provisions of the Representation of People Act, 1951, there was no need to disclose the “so-called” criminal cases as he had not been sentenced to imprisonment of more than one year.

A bench of Justices S Ravindra Bhat and Aravind Kumar, which dismissed Patil’s appeal, said whether the existence of a criminal case where charge has not been framed in relation to an offence which does not possibly carry a prison sentence, or a sentence for a short spell in prison, and whether conviction in a case where penalty was imposed, are the material facts and are contested.

“This court would be pre-judging that issue because arguendo (for the sake of argument) if the effect of withholding some such information is seen as insignificant, by itself, that would not negate the possibility of a conclusion based on the cumulative impact of withholding of facts and non-compliance with statutory stipulations (which is to be established in a trial). For these reasons, this court is of the opinion that the impugned judgment cannot be faulted,” the bench said in its verdict pronounced on Monday.

The top court referred to Article 326 of the Constitution and said under the provision every person who is a citizen of India and who is not less than 21 years of age shall be entitled to be registered as a voter at any such election.

“Lastly, the right to vote, based on an informed choice, is a crucial component of the essence of democracy. This right is precious and was the result of a long and arduous fight for freedom, for ‘Swaraj’, where the citizen has an inalienable right to exercise her or his right to franchise,” the bench said.

Democracy, it added, has been held to be a part of one of the essential features of the Constitution.

“Yet, somewhat paradoxically, the right to vote has not been recognized as a Fundamental Right yet; it was termed as a “mere” statutory right,” the bench said.

It a voter’s right to know about the full background of a candidate evolved through court decisions and is an added dimension to the rich tapestry of our constitutional jurisprudence.

“Keeping this in mind, this court is of the opinion that if the appellant’s contentions were to be accepted, there would be a denial of a full-fledged trial based on the acknowledgement that material facts were not suppressed,” it said.

Patil had defeated Rao by a margin of 6,229 votes in the 2019 Lok Sabha election.

Rao alleged in his election petition that a case was registered in Jharkhand’s Garhwa district against a business firm owned by Patil and his family members and the BRS politician had suppressed this information in his nomination form.

Delhi Consumer Commission Fines Kuwait Airways Rs 6 Lakh for Not Allowing Man on Connecting Flight

கனெக்டிங் விமானத்தில் மனிதனை அனுமதிக்காத குவைத் ஏர்வேஸ் நிறுவனத்துக்கு டெல்லி நுகர்வோர் ஆணையம் ரூ.6 லட்சம் அபராதம் விதித்துள்ளது.

2019 ஆம் ஆண்டு குவைத் நகரத்திலிருந்து லண்டனுக்குச் செல்ல செல்லுபடியாகும் பயணச் சீட்டு இருந்தும், விமானத்தில் ஏற அனுமதிக்கப்படாத நபருக்கு ரூ.6 லட்சம் வழங்குமாறு குவைத் ஏர்வேஸ் நிறுவனத்துக்கு தில்லி மாநில நுகர்வோர் குறைதீர் ஆணையம் உத்தரவிட்டுள்ளது.

ஏர்வேஸ் மற்றும் அதன் நாட்டுத் தலைவருக்கு சேவையில் குறைபாடு ஏற்பட்டால் ரூ. 5 லட்சமும், மனரீதியான துன்புறுத்தல் மற்றும் வழக்குச் செலவுகளுக்காக தலா ரூ. 50,000 செலுத்த வேண்டும் என்று ஆணையம் உத்தரவிட்டது.

ஒரு நபரை விமானத்தில் ஏற அனுமதிக்காதது "மிகவும் மன வேதனை, உடல் உபாதைகள், அவமானம் மற்றும் உணர்ச்சிகரமான அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியதால், கொடூரமான, கொடூரமான மற்றும் அடக்குமுறை செயலுக்கு குறைவில்லை" என்று அது கவனித்தது.

கமிஷன் தலைவர், நீதிபதி சங்கீதா திங்க்ரா சேகல் அடங்கிய அமர்வு, விமான சேவையின் குறைபாட்டிற்காக சுமார் 55 லட்சம் ரூபாய் இழப்பீடு கோரிய புகாரை விசாரித்தது.

பிப்ரவரி 1, 2019 அன்று டெல்லியில் இருந்து குவைத் நகரை அடையும் போது லண்டனுக்கான தனது இணைப்பு விமானத்தில் ஏற அனுமதிக்கப்படவில்லை என்று புகார்தாரர் ஷமீமுதீன் குற்றம் சாட்டினார். அனைத்து பயண ஆவணங்களும் இருந்தபோதிலும் விமான நிலையத்திலிருந்து புது டெல்லிக்கு "சட்டவிரோதமாக" திருப்பி அனுப்பப்பட்டார்.

நீதித்துறை உறுப்பினர் பிங்கி மற்றும் பொது உறுப்பினர் ஜே.பி. அகர்வால் ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, விமான நிறுவனங்களின் கூற்றுப்படி, ஷமீமுதீன் விமானத்தில் இருந்து இறக்கப்பட்டு, சம்பந்தப்பட்ட விமான தொடர்பு அதிகாரியால் (ஏஎல்ஓ) "மோசமான சுயவிவரம்" காரணமாக இந்தியாவுக்கு நாடு கடத்தப்பட்டார் என்று குறிப்பிட்டது. இங்கிலாந்து தூதரகத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தினார்.

"சாக்குகளை வழங்குவதன் மூலமும், அப்பட்டமாக ALO மீது பழியை மாற்றுவதன் மூலமும், எதிர் தரப்பினர் (விமான நிறுவனங்கள் மற்றும் அதன் நாட்டுத் தலைவர்) வாழ்க்கையின் உண்மைகளிலிருந்து அல்லது விமானத்தில் ஏற மறுக்கப்பட்ட பயணிகளின் கடுமையான விரக்தி மற்றும் வேதனையிலிருந்து விவாகரத்து செய்யப்படுகிறார்கள்" என்று பெஞ்ச் கூறியது. ஜூலை 21 தேதியிட்ட உத்தரவில்.

"ஒரு நபரை விமானத்தில் ஏற மறுப்பது, கடுமையான மன வேதனை, உடல் அசௌகரியம், அவமானம் மற்றும் உணர்ச்சி ரீதியான அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துவதால், அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் அந்த நபருடன் இருக்கும். இது ஒரு நபரின் எந்தத் தவறும் இல்லாமல் அவருக்கு செய்யப்படும் அநீதியின் விளிம்பில் உள்ளது, ”என்று அது மேலும் கூறியது.

"பயணிகளை நியாயமான முறையில் கவனித்துக்கொள்வது" விமான நிறுவனத்தின் கடமை என்றும், அத்தகைய "அவமானம், தேவையற்ற துன்புறுத்தல் மற்றும் மன வேதனைக்கு" அவரை வெளிப்படுத்தக் கூடாது என்றும் பெஞ்ச் கூறியது.

"எதிர் தரப்பினர் புகார்தாரருக்கு குறைபாடுள்ள சேவையை வழங்கினர் என்று நாங்கள் கருதுகிறோம், எனவே, அவருக்கு இழப்பீடு வழங்க வேண்டும்" என்று ஆணையம் கூறியது.

குறைபாடுள்ள சேவைகள் காரணமாக ஏற்பட்ட நிதி இழப்பிற்கு ரூ. 5 லட்சமும், மனரீதியான துன்புறுத்தலுக்கு ரூ.50,000 மற்றும் வழக்குச் செலவுகளுக்காக ரூ.50,000 செலுத்துமாறு விமான நிறுவனத்துக்கு உத்தரவிட்டது.

புகார்தாரரின் வழக்கறிஞரான வக்கீல் மஹ்மூத் ஆலம், ஷமீமுதீன் திருப்பி அனுப்பப்பட்டு இங்கிலாந்துக்கு வந்த பிறகு வேறொரு விமான நிறுவனத்திடமிருந்து புதிய டிக்கெட்டை வாங்கினார்.

"புகார்தாரர், பிப்ரவரி 3 ஆம் தேதி, பிரிட்டனின் பர்மிங்காம் நகரை அடைந்தார், அதாவது நாடு கடத்தப்பட்டதாகக் கூறப்படும் ஒரு நாளுக்குப் பிறகு, அவருடைய மோசமான சுயவிவரத்தின் காரணமாக எந்தப் பிரச்சினையும் ஏற்படவில்லை என்பதைக் குறிப்பிடுவது மிகவும் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது" என்று ஆணையம் கூறியது.

இங்கிலாந்து குடிவரவு அதிகாரி பர்மிங்காமிற்கு வந்தபோது புகார்தாரரைத் தடுக்கவில்லை என்ற உண்மையின் வெளிச்சத்தில், எதிர் தரப்பு விமான தொடர்பு அதிகாரியின் மீது சுமையை மாற்ற முடியாது என்று அது கூறியது.

"ஒரு புகழ்பெற்ற சர்வதேச விமான நிறுவனம் ஒரு பயணியை ஏற்றிவிட்டு, அத்தகைய கடுமையான நடவடிக்கைகளை எடுப்பதற்கான காரணங்களை விளக்குவதற்கு எவ்வித ஆதார ஆவணங்களும் இல்லாமல் தனது பயணத்தின் நடுவில் இணைப்பு விமானத்தில் ஏறுவதை மறுப்பது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது" என்று ஆணையம் கூறியது 

Delhi Consumer Commission Fines Kuwait Airways Rs 6 Lakh for Not Allowing Man on Connecting Flight

The Delhi State Consumer Disputes Redressal Commission has directed Kuwait Airways to pay Rs 6 lakh to a man who was not allowed to board a connecting flight from Kuwait City to London in 2019 despite having a valid ticket for a round trip.

The commission directed the airways and its country head to pay Rs 5 lakh for deficiency in services along with Rs 50,000 each for mental harassment and litigation expenses.

It observed that not allowing a person to board the plane was “nothing short of callous, tortuous and an oppressive act as it caused immense mental agony, physical discomfort, humiliation and emotional trauma”.

A bench of Justice Sangita Dhingra Sehgal, the commission president, was hearing a complaint claiming around Rs 55 lakh in compensation for deficiency in services by the airline.

Complainant Shameemuddin alleged that he was not allowed to board his connecting flight to London on reaching Kuwait City from Delhi on February 1, 2019. He was “illegally” sent back from the airport to New Delhi despite having all travel documents.

The bench, also comprising Judicial Member Pinki and General Member JP Agrawal, noted that, according to the airlines, Shameemuddin was offloaded from the flight and deported to India on account of “poor profile” by the Airline Liaison Officer (ALO) concerned, who represented the UK Embassy.

“It appears that by offering excuses and blatantly shifting the blame on the ALO, the opposite parties (airlines and its country head) are divorced from realities of life or the acute frustration and agony of the passenger who is denied boarding,” the bench said in an order dated July 21.

“To deny a person the boarding of the plane is nothing short of callous, tortuous and oppressive act as it causes immense mental agony, physical discomfort, humiliation and emotional trauma which remains with the person throughout his life. It verges almost to an injustice done to a person for no fault of his,” it added.

The bench said the airline’s duty was to take “reasonable care of the passenger” and not expose him to such “humiliation, unwarranted harassment and mental agony”.

“We are of the opinion that the opposite parties provided deficient service to the complainant and, therefore, are liable to compensate him,” the commission said.

It directed the airline to pay Rs 5 lakh for the financial loss suffered on account of deficient services along with Rs 50,000 for mental harassment and Rs 50,000 for litigation expenses.

Advocate Mahmood Alam, the complainant’s counsel, said Shameemuddin purchased a new ticket from another airline after being sent back and reached the UK.

“It is abysmally surprising to note that the complainant reached Birmingham, UK, on February 3, ie, just one day after the alleged deportation and did not encounter any issues whatsoever on account of his poor profile,” the commission said.

It said the opposite parties cannot shift the burden on the Airline Liaison Officer in light of the fact that the UK Immigration Officer did not stop the complainant when he arrived in Birmingham.

“It is surprising how a reputed international airline can aboard a passenger and then deny boarding a connecting flight midway through his journey without any supporting documents to explain the reasons for taking such drastic measures,” the commission said.

SC “Amazed” at Order Passed by Allahabad HC, Terms It Self-Contradictory

அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் பிறப்பித்த உத்தரவில் SC "வியப்பு", விதிமுறைகள் சுயமுரணானது

கிரிமினல் வழக்கில் முன்ஜாமீன் கோரிய ஐந்து குற்றவாளிகளின் மனுவை தள்ளுபடி செய்த அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தின் உத்தரவைக் கண்டு வியப்பதாக உச்ச நீதிமன்றம் கூறியுள்ளது. ”.

உத்தரபிரதேச குண்டர்கள் மற்றும் சமூக விரோத செயல்கள் (தடுப்பு) சட்டம், 1986 இன் விதிகளின் கீழ் சஹாரன்பூர் மாவட்டத்தில் பதிவு செய்யப்பட்ட வழக்கில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஐந்து பேர் தாக்கல் செய்த முன்ஜாமீன் மனுவை உயர் நீதிமன்றம் கடந்த ஆண்டு மே மாதம் நிராகரித்தது.

விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்ட பிறகு, விண்ணப்பதாரர்களின் வக்கீல் உயர் நீதிமன்றத்தின் முன் கோரிக்கை விடுத்து, டிஸ்சார்ஜ் விண்ணப்பத்தை நகர்த்துவதற்கு அவர்களுக்கு சுதந்திரம் வழங்கப்பட வேண்டும் என்றும், அது முடிவடையும் வரை, அவர்கள் மீது கட்டாய நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்படக்கூடாது.

“மேலே உள்ள பார்வையில், விண்ணப்பதாரர்கள் மேற்கூறியபடி டிஸ்சார்ஜ் விண்ணப்பத்தை நகர்த்தலாம் என்று வழங்கப்படுகிறது. இன்று முதல் இரண்டு மாதங்களுக்கு விண்ணப்பதாரர்களுக்கு எதிராக எந்த கட்டாய நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படாது” என்று உயர்நீதிமன்றம் தனது உத்தரவில் கூறியுள்ளது.

உயர் நீதிமன்ற உத்தரவுக்கு எதிரான அரசின் மேல்முறையீட்டு மனு உச்ச நீதிமன்றத்தில் நீதிபதிகள் பி.ஆர்.கவாய், ஜே.பி.பார்திவாலா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு முன் விசாரணைக்கு வந்தது.

"அலகாபாத்தில் உள்ள உயர் நீதிமன்றத்தின் தனி நீதிபதியின் உத்தரவைக் கண்டு நாங்கள் ஆச்சரியப்படுகிறோம்" என்று பெஞ்ச் ஜூலை 18 அன்று தனது உத்தரவில் கூறியது.

குற்றம்சாட்டப்பட்டவர்கள் உயர் நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்த விண்ணப்பத்தை அரசு வழக்கறிஞர் கடுமையாக எதிர்த்ததை உச்ச நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது, அவர்கள் குற்ற வரலாற்றைக் கொண்ட கடுமையான குற்றவாளிகள் மற்றும் அவர்களுக்கு எதிராக லுக் அவுட் நோட்டீஸ்களும் வெளியிடப்பட்டன.

இருதரப்பு வாதங்களையும் கேட்ட உயர்நீதிமன்றம், அவர்களின் முன்ஜாமீன் மனுவை நிராகரித்ததாக அது குறிப்பிட்டது.

"இருப்பினும், விண்ணப்பம் நிராகரிக்கப்பட்ட பிறகு, அவர்கள் டிஸ்சார்ஜ் செய்வதற்கான விண்ணப்பத்தை நகர்த்த விரும்புவதாக பிரதிவாதி(கள்) சார்பாக ஒரு இயக்கம் செய்யப்பட்டது. உயர் நீதிமன்றத்தின் தனி நீதிபதி, முன்ஜாமீன் மனுவை நிராகரித்த அதே மூச்சில், அவர்களுக்கு இரண்டு மாத காலத்துக்கு பாதுகாப்பு அளித்தார்” என்று பெஞ்ச் கூறியது.

“உயர்நீதிமன்றத்தால் சுயமுரணான உத்தரவுகள் பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளன என்பது தெளிவாகிறது. ஒருபுறம், முன்ஜாமீன் மனு நிராகரிக்கப்படுகிறது, மறுபுறம், இரண்டு மாதங்களுக்கு இடைக்கால பாதுகாப்பு வழங்கப்படுகிறது, ”என்று அது கூறியது.

மேல்முறையீட்டை அனுமதிக்கும் போது, ​​இரண்டு மாதங்களுக்கு இந்த குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் மீது எந்த கட்டாய நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படக்கூடாது என்று உத்தரவிட்ட உயர் நீதிமன்ற உத்தரவின் பகுதியை பெஞ்ச் ரத்து செய்தது 

SC “Amazed” at Order Passed by Allahabad HC, Terms It Self-Contradictory

The Supreme Court has said it is “amazed” to see an order of the Allahabad High Court which dismissed a plea by five accused seeking anticipatory bail in a criminal case but granted them protection against coercive steps for two months, terming it “self-contradictory”.

The high court had in May last year rejected the anticipatory bail application filed by five accused in a case registered in Saharanpur district under the provisions of the Uttar Pradesh Gangsters and Anti-Social Activities (Prevention) Act, 1986.

After the application was rejected, the counsel for the applicants had prayed before the high court that they may be afforded the liberty to move discharge application and, till its disposal, coercive steps may not be taken against them.

“In view of above, it is provided that the applicants may move discharge application as aforesaid. For a period of two months from today no coercive measures shall be adopted against applicants,” the high court had said in its order.

The state’s appeal against the high court order came up for hearing in the apex court before a bench of Justices B R Gavai and J B Pardiwala.

“We are amazed to see the order passed by the single judge of the High Court of Judicature at Allahabad,” the bench said in its July 18 order.

The top court noted the application filed by the accused before the high court was vehemently opposed by the state’s counsel on the ground that they were hardened criminals having a history of crime and look out notices were also issued against them.

It noted that the high court, after hearing the parties, had rejected their application for anticipatory bail.

“However, after the application was rejected, a motion was made on behalf of the respondent(s) that they would like to move an application for discharge. The single judge of the high court while rejecting an application for anticipatory bail, in the same breath granted them protection for a period of two months,” the bench said.

“It is, thus, clear that self-contradictory orders have been passed by the high court. On the one hand, the application for anticipatory bail is rejected and, on the other hand, the interim protection is granted for a period of two months,” it said.

While allowing the appeal, the bench quashed the part of the high court order which had directed that no coercive steps shall be taken against these accused for two months.

Delhi HC Imposes Rs 1 Lakh Costs on Restaurant Associations in Case Against Service Charge Ban

சேவைக் கட்டணத் தடைக்கு எதிரான வழக்கில், உணவக சங்கங்களுக்கு ரூ.1 லட்சம் செலவை தில்லி உயர்நீதிமன்றம் விதித்துள்ளது

ஓட்டல்கள் மற்றும் உணவகங்கள் உணவுக் கட்டணத்தில் தானாக சேவைக் கட்டணத்தை வசூலிக்கக் கூடாது என்ற வழிகாட்டுதல்களுக்கு எதிரான அவர்களின் சவாலுக்கு இணங்கத் தவறியதற்காக இரண்டு உணவக அமைப்புகள் மீது டெல்லி உயர் நீதிமன்றம் மொத்தம் ரூ.2 லட்சம் விதித்துள்ளது.

நீதிபதி பிரதிபா எம் சிங், செலவுகளை நுகர்வோர் விவகாரத் துறைக்கு செலுத்த வேண்டும் என்று உத்தரவிட்டார்.

ஏப்ரல் 12 ஆம் தேதி, இந்திய தேசிய உணவக சங்கம் மற்றும் இந்திய ஹோட்டல்கள் மற்றும் உணவக சங்கங்களின் கூட்டமைப்பு ஆகியவை மனுக்களுக்கு ஆதரவாக தங்கள் உறுப்பினர்களின் முழுமையான பட்டியலை வெளியிடுமாறும், சேவைக் கட்டணத்தை விதிக்கும் உறுப்பினர்களின் சதவீதத்தைக் குறிப்பிடுமாறும் நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. கட்டாய நிபந்தனை மற்றும் அதை ஒரு தன்னார்வ பங்களிப்பை செய்ய தயாராக உள்ளனர்."சேவை கட்டணம்" என்ற வார்த்தைக்கு பதிலாக "ஊழியர் நல நிதி" போன்ற மாற்று சொற்கள் பயன்படுத்தப்படுவதில் தங்களுக்கு ஏதேனும் ஆட்சேபனை இருந்தால் தெரிவிக்கவும் மனுதாரர்கள் கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டனர். வசூல் செய்தல்.

ஜூலை 24 அன்று நிறைவேற்றப்பட்ட உத்தரவில், நீதிபதி பிரதிபா எம் சிங், மனுதாரர்கள் வழிகாட்டுதல்களை "முழுமையாக பின்பற்றவில்லை" என்றும், "விசாரணை தொடராமல் இருப்பதை உறுதி செய்வதற்காக" மத்திய அரசுக்கு முறையாக சேவை செய்யாமல் தங்கள் பிரமாணப் பத்திரங்களை தாக்கல் செய்துள்ளனர் என்றும் குறிப்பிட்டார். .

“மனுதாரர்கள் பல்வேறு இணக்கங்களைச் செய்ய வேண்டியிருந்தது என்பது தெளிவாகிறது. அந்த உத்தரவின்படி மனுதாரர்கள் இருவரும் பிரமாணப் பத்திரங்களை தாக்கல் செய்யவில்லை” என்று நீதிமன்றம் கூறியது.

“அதன்படி, மனுதாரர்களுக்கு நான்கு நாட்களுக்குள் இந்த பிரமாணப் பத்திரங்களை முறையாகத் தாக்கல் செய்ய ஒரு கடைசி அவகாசம் அளிக்கப்படுகிறது, ஒவ்வொரு மனுக்களுக்கும் செலவுத் தொகையாக ரூ.1,00,000/- செலுத்த வேண்டும். நுகர்வோர் விவகாரங்கள், புது டெல்லிவரைவு” என்று நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.செலவு தொகையை டெபாசிட் செய்யாமல், பிரமாணப் பத்திரங்களை பதிவு செய்யக் கூடாது என்று நீதிமன்றம் தெளிவுபடுத்தியது.

கூடுதல் சொலிசிட்டர் ஜெனரல் சேத்தன் சர்மா, மனுதாரர்கள் மற்றும் அவர்களது உறுப்பினர்களால் விதிக்கப்படும் சேவைக் கட்டணம் குறித்து நுகர்வோரிடம் இருந்து சுமார் 4,000 புகார்கள் வந்துள்ளன.

ஹோட்டல்கள் மற்றும் உணவகங்கள் உணவுக் கட்டணத்தில் தானாக சேவைக் கட்டணம் வசூலிப்பதைத் தடை செய்யும் வழிகாட்டுதல்களை எதிர்த்து இரண்டு மனுதாரர் சங்கங்களும் கடந்த ஆண்டு இரண்டு தனித்தனி மனுக்களுடன் உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடர்ந்தன.

கடந்த ஆண்டு ஜூலை 4 ஆம் தேதி மத்திய நுகர்வோர் பாதுகாப்பு ஆணையம் (சிசிபிஏ) வெளியிட்ட வழிகாட்டுதல்களுக்கு, அந்த மாத இறுதியில் உயர் நீதிமன்றம் தடை விதித்தது.

கடந்த பல ஆண்டுகளாக நடைமுறையில் இருக்கும் சேவைக் கட்டணம், "பாரம்பரியக் கட்டணம்" என்றும், வாடிக்கையாளர்களுக்கு முன் இல்லாத ஊழியர்களிடையே விநியோகிக்கப்படுவதாகவும், உணவகங்கள் தங்கள் மெனுவில் உரிய அறிவிப்பைக் காட்டிய பிறகு அதையே கோரும் என்றும் மனுதாரர்கள் கூறியுள்ளனர். அட்டைகள் மற்றும் உள்ளேஅவர்களின் வளாகம்.CCPA உத்தரவு தன்னிச்சையானது, ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது மற்றும் ரத்து செய்யப்பட வேண்டும் என்று அவர்கள் வாதிட்டனர்மனுக்களை தள்ளுபடி செய்யக் கோரி, CCPA, அதன் எதிர் வாக்குமூலத்தில், கஷ்டப்பட்டு சம்பாதித்த பணம் தானாகவே அல்லது சேவைக் கட்டணம் என்ற பெயரில் அநியாயமாக வசூலிக்கப்படும் நுகர்வோரின் உரிமைகளைப் பாராட்ட மனுதாரர்கள் முற்றிலும் தவறிவிட்டனர்.

நுகர்வோருக்கு விகிதாசார சேவை எதுவும் தனித்தனியாக வழங்கப்படாததால், உணவுப் பொருட்களின் விலை மற்றும் பொருந்தக்கூடிய வரிகளுக்கு மேலாக நுகர்வோரிடமிருந்து கட்டாய சேவைக் கட்டணத்தை வசூலிப்பதன் நோக்கம் "சட்டவிரோதமானது" என்று அது மேலும் கூறியுள்ளது.

உயர் நீதிமன்றம் ஜூலை 20, 2022 அன்று CCPA வழிகாட்டுதல்களுக்குத் தடை விதித்தது மற்றும் விலை மற்றும் வரிகளுக்கு கூடுதலாக சேவைக் கட்டணம் விதிக்கப்படுவதையும், அதைச் செலுத்தும் வாடிக்கையாளர்களின் கடமையும் முறையாக இருப்பதை உறுதிசெய்யும் மனுதாரர்களுக்கு இந்தத் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. மற்றும் மெனு அல்லது மற்றவற்றில் முக்கியமாகக் காட்டப்படும்இடங்கள்.இந்த வழக்கு செப்டம்பர் 5ஆம் தேதி விசாரணைக்கு வருகிறது. 

Delhi HC Imposes Rs 1 Lakh Costs on Restaurant Associations in Case Against Service Charge Ban

The Delhi High Court has imposed total costs of Rs 2 lakh on two restaurant bodies for failing to comply with an order passed in relation to their challenge to the guidelines prohibiting hotels and restaurants from automatically levying service charge on food bills.

Justice Prathiba M Singh directed that the costs shall be paid to the Department of Consumer Affairs.

On April 12, the court had directed National Restaurant Association of India and Federation of Hotels and Restaurant Associations of India to disclose the complete list of their members in support of the petitions and also state the percentage of its members who were imposing service charge as a mandatory condition as well as those were willing to make it a voluntary contribution.

The petitioners were also asked to state if they had any objection over the term “service charge” being replaced with an alternative terminology such as “staff welfare fund” so as to prevent confusion in the minds of the consumer that the same was not a government levy.

In the order passed on July 24, Justice Prathiba M Singh observed that the petitioners were “in complete non-compliance” of the directions and had filed their affidavits without serving the Centre properly “so as to ensure that the hearing does not proceed” further.

“It is evident that the petitioners had to make various compliances. Neither of the Petitioners have filed the affidavits in terms of the said order,” the court said.

“Accordingly, one last opportunity is granted to the Petitioners to properly file these affidavits within four days subject to payment of Rs.1,00,000/- as costs in each of the petitions which shall be paid to the Pay and Accounts Office, Department of Consumer Affairs, New Delhi by way of a Demand Draft,” the court ordered.

The court clarified that without the cost being deposited, the affidavits shall not be taken on record.

Additional Solicitor General Chetan Sharma said approximately 4,000 more complaints have been received from consumers about service charge being imposed by the petitioners and their members.

The two petitioner associations had moved the high court last year with two separate petitions challenging the guidelines prohibiting hotels and restaurants from automatically levying service charge on food bills.

The guidelines, issued by the Central Consumer Protection Authority (CCPA) on July 4 last year, were stayed by the high court later that month.

The petitioners have said service charge, which has been in existence for the last several years, is a “traditional charge” and is distributed amongst those staffers who are not before the customers and the restaurants are seeking the same after displaying due notice on their menu cards and inside their premises.

They have argued that the CCPA order is arbitrary, untenable and ought to be quashed.

Seeking dismissal of the petitions, the CCPA, in its counter affidavit, has said the petitioners have totally failed to appreciate the rights of the consumers whose hard-earned money is unjustly collected automatically or by default in the name of service charge.

It has added that the objective of collecting mandatory service charge from consumers over and above the price of food items and applicable taxes is “unlawful” as no proportionate service is separately provided to consumers.

The high court had on July 20, 2022 stayed the CCPA guidelines and said the stay is subject to the petitioners ensuring that the levy of service charge, in addition to the price and taxes, and the obligation of the customer to pay the same is duly and prominently displayed on the menu or other places.

The matter would be heard next on September 5.

Section 354A IPC is an Offence Against Society and Non Compoundable

பிரிவு 354A IPC என்பது சமூகத்திற்கு எதிரான குற்றம் மற்றும் கூட்டுப்படுத்த முடியாதது: உத்தரகாண்ட் உயர்நீதிமன்றம்

மீபத்திய தீர்ப்பில், உத்தரகாண்ட் உயர் நீதிமன்றம் மற்றொரு நபருக்கு ஆட்சேபனைக்குரிய வீடியோக்கள் மற்றும் புகைப்படங்களை அனுப்பியதாக குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒரு நபருக்கு எதிரான அழைப்பாணை உத்தரவை மறுத்துவிட்டது.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற செயல்களில் இருந்து விலகி, நட்புறவைப் பேணுவதன் முக்கியத்துவத்தைப் புரிந்து கொள்ளுமாறு நீதிமன்றம் அறிவுறுத்தியது.

இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் (ஐபிசி) பிரிவு 354A இன் கீழ் ஒரு குற்றமானது கூட்டுச் சேர்க்கப்படவில்லை மற்றும் சமூகத்திற்கு எதிரான குற்றமாகக் கருதப்படுகிறது என்று நீதிமன்றம் மேலும் வலியுறுத்தியது.

வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி சரத் குமார் சர்மா, “ஆனால், எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற குற்றங்களில் ஈடுபட மாட்டார் என்பதை விண்ணப்பதாரருக்கு பாடம் கற்பிக்க வேண்டும், மேலும் நட்பின் புனிதத்தை எவ்வாறு அங்கீகரிப்பது என்பதை அவர் கணக்கிட வேண்டும். உறவு".

குற்றத்தின் தன்மையை எடுத்துக்காட்டி, நீதிமன்றம் கூறியது, "ஐபிசியின் 354A பிரிவின் கீழ் குற்றம் கூட்டும் அல்ல, மாறாக இது சமூகத்திற்கு எதிரான குற்றம்..."

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் சார்பில் வழக்கறிஞர் தர்மேந்திர பர்த்வால் நீதிமன்றத்தில் ஆஜரானார். சுருக்கமான உரிமையாளரான மம்தா ஜோஷி அரசு சார்பாகவும், வழக்கறிஞர் பரிதோஷ் தலகோடி புகார்தாரர் சார்பாகவும் ஆஜரானார்.

புகார்தாரர் IPCயின் பிரிவு 354A மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப (திருத்தம்) சட்டம், 2008 (ஐடி சட்டம்) பிரிவு 67(a) மற்றும் 67ன் கீழ் புகார் அளித்தார். போலீசார், முதற்கட்ட விசாரணையில், குற்றச்சாட்டுகள் உண்மை என கண்டறிந்து, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் மீது குற்றப்பத்திரிகை தாக்கல் செய்தனர். இதையடுத்து, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு எதிராக சம்மன் உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டது. இந்த உத்தரவையும் குற்றப்பத்திரிகையையும் எதிர்த்து குற்றவாளிகள் உயர் நீதிமன்றத்தை அணுகினர். குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் ஒரு பிரமாணப் பத்திரத்தை சமர்ப்பித்தார், அதில் புகார்தாரர் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் மன்னிப்பு காரணமாக வழக்குத் தொடர வேண்டாம் என்று தனது விருப்பத்தை வெளிப்படுத்தினார், அதை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார்.

IPCயின் பிரிவு 354A இன் கீழ் உள்ள குற்றம் கூட்டும் அல்ல மற்றும் சமூகத்திற்கு எதிரான குற்றமாகும் என்பதைக் குறிப்பிடுகையில், நீதிமன்றமானது குற்றவியல் நடைமுறைச் சட்டத்தின் (CrPC) பிரிவு 482 இன் கீழ் அதன் உள்ளார்ந்த அதிகாரங்களை வழக்காட விரும்பாததன் காரணமாக புகார் அளித்தது. இந்த முடிவு அவர்களின் நெருங்கிய குடும்ப உறவுகள் மற்றும் பேஸ்புக் தொடர்பை கருத்தில் கொண்டு, சம்பந்தப்பட்ட குடும்பங்களுக்கு இடையே அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கத்தை பேணுவதை நோக்கமாகக் கொண்டது.

நீதிமன்றம் கூறியது, "புகார்தாரர் பிரதிவாதி எண். 2-ன் மேற்கூறிய அறிக்கையின் காரணமாக, குற்றங்களின் தன்மை மற்றும் ஈர்ப்புத்தன்மை மற்றும் கட்சிகள் ஒருவருக்கொருவர் நெருங்கிய உறவைக் கொண்டிருப்பதன் மூலம் இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது. அவர்களின் உறவின் காரணமாகஃபேஸ்புக்கில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது, விண்ணப்பதாரர் புகார்தாரரின் குடும்ப உறுப்பினர்களுக்குத் தெரிந்தவர் என்ற உண்மையுடன், தங்களுக்குள் அமைதியையும் நல்லிணக்கத்தையும் பேணுவதற்காக, கூட்டு விண்ணப்பத்தை இந்த நீதிமன்றம் தனது அதிகாரங்களைப் பயன்படுத்தி பரிசீலிக்க வேண்டும். பிரிவு 482CrPC இன்.ஆனால், விண்ணப்பதாரர் எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற குற்றங்களில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொள்ள மாட்டார் என்பதையும், நட்பு உறவின் புனிதத்தன்மையை எவ்வாறு அங்கீகரிப்பது என்பதையும் அவர் எண்ணிப் பார்க்க வேண்டும் என்ற பாடத்தை இந்த அமைப்பு தன்னகத்தே கொண்டு செல்ல வேண்டும்.

கூடுதலாக, நீதிமன்றம் மேலும் கூறியது, "ஆனால், குற்றம் கூட்டும் வகையில் இல்லை என்பதால், மேற்கூறிய குற்றவியல் நடவடிக்கைகளை ரத்து செய்வது, இங்கு உள்ள நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டது:..."

நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு குறிப்பிட்ட நிபந்தனைகளுடன் தடை செய்யப்பட்ட உத்தரவை ரத்து செய்தது.

வழக்கு விவரங்கள்: நீரஜ் கிரோலா v உத்தரகாண்ட் மாநிலம் மற்றும் Anr.

 Section 354A IPC is an Offence Against Society and Non Compoundable: Uttarakhand HC

In a recent ruling, the Uttarakhand High Court set aside a summoning order against an individual charged with sending objectionable videos and photos to another person after the latter accepted a friend request on Facebook.

The Court directed the accused to refrain from such activities in the future and understand the importance of maintaining a friendly relationship.

The Court further emphasized that an offence under Section 354A of the Indian Penal Code (IPC) is not compoundable and is considered an offence against society.

Justice Sharad Kumar Sharma, presiding over the case, stated, “But, composition in itself should carry a lesson for the applicant that in future he would not engage himself in such types of offences and he should reckon how to acknowledge the sanctity of a friendly relationship”.

Highlighting the nature of the offence, the Court stated, “Since the offence under Section 354A of IPC is not compoundable and rather it’s an offence against the society…”

Representing the accused, Advocate Dharmendra Barthwal appeared in court. Brief Holder Mamta Joshi represented the State, while Advocate Paritosh Dalakoti represented the complainant.

The complainant filed a complaint under Section 354A of the IPC and Sections 67(a) and 67 of the Information Technology (Amendment) Act, 2008 (IT Act), alleging that the accused had sent objectionable content after becoming Facebook friends. The police, upon initial investigation, found the allegations to be true and charge-sheeted the accused. Subsequently, a summoning order was issued against the accused. The accused then approached the High Court challenging the order and the charge sheet. The accused also submitted an affidavit in which the complainant expressed her intention not to prosecute due to the accused’s apology, which she accepted.

While noting that the offence under Section 354A of the IPC was not compoundable and an offence against society, the Court invoked its inherent powers under Section 482 of the Criminal Procedure Code (CrPC) due to the complainant’s wish not to prosecute. This decision aimed to maintain peace and harmony between the families involved, considering their close familial ties and Facebook connection.

The Court stated, “Owing to the aforesaid statement made by the complainant respondent No. 2, this Court is of the view that looking to the nature and gravity of offences and also coupled with the fact that the parties have close affinity with one another, owing to their relationship which they have developed on Facebook, coupled with the fact that the applicant was known to the family members of the complainant, in order to maintain peace and harmony amongst themselves, the Compounding Application is required to be considered by this Court in the exercise of its powers under Section 482 of CrPC. But, composition in itself should carry a lesson for the applicant that in future he would not engage himself in such types of offences and he should reckon how to acknowledge the sanctity of a friendly relationship”.

Additionally, the Court added, “But, since the offence being not compoundable, the quashing of the aforesaid criminal proceedings would be subject to the conditions, as contained hereunder:…”

The Court’s ruling quashed the impugned order with the specified conditions.

Case details: Neeraj Kirola v State of Uttarakhand And Anr.